چایپاره، شهرستان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران|نام فارسی=|نام لاتین=Chaypareh|نام قدیمی=|نام دیگر=|استان=آذربایجان غربی|شهرستان=|بخش=بخش‌‌های مرکزی و حاجیلار|موقعیت=نواحی شمال شرقی استان آذربایجان غربی|جمعیت=47,292نفر (1395ش)|نوع اقلیم=در فصول بهار و تابستان معتدل و در فصل‌های پاییز و زمستان سرد|ارتفاع از سطح دریا=|تولیدات و صنایع مهم=غلات، دانه‌های آجیلی، چغندرقند، گیاهان علوفه‌ای، دانه‌های روغنی، حبوبات و توتون|برخی بناهای مهم=قلعۀ اورارتویی روستای بسطام، دژ بسطام و قرمزی مسجد چورس|شهر ها و آبادی های مهم=شهرهای قره ضیاءالدین و حاجیلار}} | {{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران|نام فارسی=|نام لاتین=Chaypareh|نام قدیمی=|نام دیگر=|استان=آذربایجان غربی|شهرستان=|بخش=بخش‌‌های مرکزی و حاجیلار|موقعیت=نواحی شمال شرقی استان آذربایجان غربی|جمعیت=47,292نفر (1395ش)|نوع اقلیم=در فصول بهار و تابستان معتدل و در فصل‌های پاییز و زمستان سرد|ارتفاع از سطح دریا=۱,۰۵۰متر (مرکز شهرستان)|تولیدات و صنایع مهم=غلات، دانه‌های آجیلی، چغندرقند، گیاهان علوفه‌ای، دانه‌های روغنی، حبوبات و توتون|برخی بناهای مهم=قلعۀ اورارتویی روستای بسطام، دژ بسطام و قرمزی مسجد چورس|شهر ها و آبادی های مهم=شهرهای قره ضیاءالدین و حاجیلار}} | ||
چایپاره، شهرستان (County) Chaypareh | چایپاره، شهرستان (County) Chaypareh | ||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
واقع در نواحی شمال شرقی استان [[آذربایجان غربی]]، به مرکزیت شهر [[قره ضیاءالدین]]. تا اواخر پاییز سال ۱۳86ش بخشی از [[خوی ، شهرستان|شهرستان خوی]] بود و در اواخر این سال، براساس مصوبۀ هیأت دولت، در تاریخ 26 آذر 1386ش، از آن جدا شد و به شهرستان ارتقاء یافت. شهرستان چایپاره از دو بخش مرکزی و حاجیلار تشکیل شده است. بخش مرکزی با مساحتی در حدود ۶۲۷کیلومترمربع، اراضی غربی شهرستان را در بر گرفته و مشتمل است بر دهستان‌های چورس<ref>Churs</ref> و بسطام با مرکزیت شهر قره ضیاءالدین و ۴۹ روستا. بخش حاجیلار با مساحتی در حدود 313کیلومترمربع قسمت‌های شرقی شهرستان را تشکیل داده و مشتمل است بر دهستان‌های حاجیلار شمالی و جنوبی با مرکزیت شهر حاجیلار و ۲۶ روستا. روستای حاجیلار در اوایل سال 1397ش به شهر ارتقاء یافته است. بخش حاجیلار به دلیل قرار گرفتن قسمت‌هایی از منطقۀ حفاظت‌شدۀ [[مراکان، منطقه حفاظت شده|مراکان]] در آن از اهمیت زیست‌محیطی بالایی برخوردار است. براساس سرشماری سراسری سال 1395ش جمعیت شهرستان چایپاره 47,292نفر است؛ طبق اطلاعات مرکز آمار ایران، بیش 56درصد این مقدار شهرنشین و حدود 43درصد روستانشینند. این شهرستان از سمت شمال با شهرستان‌های [[پلدشت، شهرستان|پلدشت]]، شوط و [[چالدران، شهرستان|چالدران]]، از سمت غرب و جنوب با شهرستان خوی و از سمت شرق با شهرستان‌های پلدشت و [[مرند، شهرستان|مرند]] (در [[آذربایجان شرقی]]) محدود شده است. | واقع در نواحی شمال شرقی استان [[آذربایجان غربی]]، به مرکزیت شهر [[قره ضیاءالدین]]. تا اواخر پاییز سال ۱۳86ش بخشی از [[خوی ، شهرستان|شهرستان خوی]] بود و در اواخر این سال، براساس مصوبۀ هیأت دولت، در تاریخ 26 آذر 1386ش، از آن جدا شد و به شهرستان ارتقاء یافت. شهرستان چایپاره از دو بخش مرکزی و حاجیلار تشکیل شده است. بخش مرکزی با مساحتی در حدود ۶۲۷کیلومترمربع، اراضی غربی شهرستان را در بر گرفته و مشتمل است بر دهستان‌های چورس<ref>Churs</ref> و بسطام با مرکزیت شهر قره ضیاءالدین و ۴۹ روستا. بخش حاجیلار با مساحتی در حدود 313کیلومترمربع قسمت‌های شرقی شهرستان را تشکیل داده و مشتمل است بر دهستان‌های حاجیلار شمالی و جنوبی با مرکزیت شهر حاجیلار و ۲۶ روستا. روستای حاجیلار در اوایل سال 1397ش به شهر ارتقاء یافته است. بخش حاجیلار به دلیل قرار گرفتن قسمت‌هایی از منطقۀ حفاظت‌شدۀ [[مراکان، منطقه حفاظت شده|مراکان]] در آن از اهمیت زیست‌محیطی بالایی برخوردار است. براساس سرشماری سراسری سال 1395ش جمعیت شهرستان چایپاره 47,292نفر است؛ طبق اطلاعات مرکز آمار ایران، بیش 56درصد این مقدار شهرنشین و حدود 43درصد روستانشینند. این شهرستان از سمت شمال با شهرستان‌های [[پلدشت، شهرستان|پلدشت]]، شوط و [[چالدران، شهرستان|چالدران]]، از سمت غرب و جنوب با شهرستان خوی و از سمت شرق با شهرستان‌های پلدشت و [[مرند، شهرستان|مرند]] (در [[آذربایجان شرقی]]) محدود شده است. | ||
این شهرستان در دشتی هموار و | این شهرستان در دشتی با اراضی هموار و تپه‌ماهوری و در ارتفاع ۱,۰۵۰متر (در مرکز شهرستان) قرار دارد. ارتفاعات شمال مراکان، تپه‌های آهکی شمال قره ضیاءالدین و ارتفاعات واقع در جنوب چورس مهم‌ترین عوارض طبیعی شهرستانند. رودخانۀ [[آغ چای|آغ‌چای]] که از سلسله کوه‌های مرزی ایران و ترکیه سرچشمه می‌گیرد، از جهت غرب وارد شهرستان شده و پس از عبور از میان دشت قره ضیاءالدین و مشروب ساختن زمین‌ها و باغات کشاورزی مرکز شهرستان در جهت شرق و پس از طی مسافتی به رودخانۀ [[ارس، رودخانه|ارس]] می‌پیوندد. آب و هوای این شهرستان در فصول بهار و تابستان معتدل و در فصل‌های پاییز و زمستان سرد، همراه با ریزش باران و برف است. منابع آب شهرستان، شامل رودخانه‌های فصلی، چشمه‌های آب، چاه‌های عمیق و نیمه‌عمیق و رودخانۀ آغ‌چای است. مردم این شهرستان ترکیبی از اکثریت ترک‌زبان و اقلیت کردزبان و عموماً شیعۀ دوازده‌امامی‌اند. غلات (خاصه گندم)، دانه‌های آجیلی (آفتابگردان و کدو)، چغندرقند، گیاهان علوفه‌ای، دانه‌های روغنی (کنجد و آفتابگردان)، حبوبات و توتون مهم‌ترین محصولات کشاورزی این شهرستانند. | ||
قلعۀ [[اورارتو، تمدن|اورارتو]]<nowiki/>یی روستای بسطام (در 7کیلومتری غرب قره ضیاءالدین)، دژ بسطام (مربوط به دورۀ [[ایلخانان]]) و قرمزی مسجدِ چورس (مربوط به دورۀ [[صفویه]]) از آثار تاریخی شهرستان چایپاره‌اند. | قلعۀ [[اورارتو، تمدن|اورارتو]]<nowiki/>یی روستای بسطام (در 7کیلومتری غرب قره ضیاءالدین)، دژ بسطام (مربوط به دورۀ [[ایلخانان]]) و قرمزی مسجدِ چورس (مربوط به دورۀ [[صفویه]]) از آثار تاریخی شهرستان چایپاره‌اند. | ||