پرش به محتوا

آن بنکرافت: تفاوت میان نسخه‌ها

۲٬۱۸۳ بایت اضافه‌شده ،  ۸ ماه پیش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷: خط ۷:
پدر و مادر او، هردو مهاجران ایتالیایی بودند. آن از چهارسالگی روی صحنه می‌رفت. کار حرفه‌ای را از سال ۱۹۵۰م با نام آن مارنو<ref>Anne Marno</ref> با نمایش‌های تلویزیونی آغاز کرد. از ۱۹۵۲م، با نام آن بنکرافت وارد سینما شد و تا چند سال صرفاً در فیلم‌های ردۀ «ب» جلوی دوربین می‌رفت. تا این که به نیویورک بازگشت و در ۱۹۵۸م با نمایش ''دو نفر برای الاکلنگ''<ref>''Two for the Seesaw''</ref> مقابل [[فوندا، هنری (۱۹۰۵ـ۱۹۸۲)|هنری فوندا]] مورد توجه قرار گرفت و برندۀ [[جایزه تونی|جایزۀ تونی]]<ref>Tony Award</ref> شد. همین جایزه را یک سال بعد نیز برای اجرای برادوی<ref>Broadway Theatre</ref> ''معجزه‌گر''<ref>''The Miracle Worker''</ref> به دست آورد. با ایفای نقش آن سالیوان<ref>Anne Sullivan</ref> در نسخۀ سینمایی ''معجزه‌گر'' (1962م) به شهرت رسید و برندۀ اسکار بهترین بازیگر نقش اول شد. سپس به طور هم‌زمان به فعالیت‌های خود در سینما و تئاتر ادامه داد و در اواخر دهۀ ۱۹۹۰م هنوز از بازیگران سرشناس دنیای نمایش در آمریکا به شمار می‌آمد. او از ابتدای دهۀ 1990م بیشتر در نقش‌های مکمل به بازی پرداخت. بنکرافت برای ''خیانتکار''<ref>''The Pumpkin Eater''</ref> (1964م)، ''فارغ‌التحصیل''<ref>''The Graduate''</ref> (1968م)، ''نقطۀ عطف''<ref>''The Turning Point''</ref> (1978م) و ''اگنسِ خدا''<ref>''Agnes of God''</ref> (1985م) نامزد دریافت اسکار بهترین بازیگر نقش اول بود. او در سال 1965م برای خیانتکار در [[جشنواره فیلم کن]] بهترین بازیگر شناخته شد و علاوه بر اینها برای این فیلم و چند بازی دیگرش چندین جایزۀ بفتا<ref>BAFTA</ref> و گلدن گلوب<ref>Golden Globe Awards</ref> نیز دریافت کرده بود. همسر دومش [[بروکس، مل (۱۹۲۶)|مل بروکس]] (از ۱۹۶۴م)، بازیگر و کارگردان، است. آن بنکرافت بر اثر ابتلا به سرطان رحم درگذشت.   
پدر و مادر او، هردو مهاجران ایتالیایی بودند. آن از چهارسالگی روی صحنه می‌رفت. کار حرفه‌ای را از سال ۱۹۵۰م با نام آن مارنو<ref>Anne Marno</ref> با نمایش‌های تلویزیونی آغاز کرد. از ۱۹۵۲م، با نام آن بنکرافت وارد سینما شد و تا چند سال صرفاً در فیلم‌های ردۀ «ب» جلوی دوربین می‌رفت. تا این که به نیویورک بازگشت و در ۱۹۵۸م با نمایش ''دو نفر برای الاکلنگ''<ref>''Two for the Seesaw''</ref> مقابل [[فوندا، هنری (۱۹۰۵ـ۱۹۸۲)|هنری فوندا]] مورد توجه قرار گرفت و برندۀ [[جایزه تونی|جایزۀ تونی]]<ref>Tony Award</ref> شد. همین جایزه را یک سال بعد نیز برای اجرای برادوی<ref>Broadway Theatre</ref> ''معجزه‌گر''<ref>''The Miracle Worker''</ref> به دست آورد. با ایفای نقش آن سالیوان<ref>Anne Sullivan</ref> در نسخۀ سینمایی ''معجزه‌گر'' (1962م) به شهرت رسید و برندۀ اسکار بهترین بازیگر نقش اول شد. سپس به طور هم‌زمان به فعالیت‌های خود در سینما و تئاتر ادامه داد و در اواخر دهۀ ۱۹۹۰م هنوز از بازیگران سرشناس دنیای نمایش در آمریکا به شمار می‌آمد. او از ابتدای دهۀ 1990م بیشتر در نقش‌های مکمل به بازی پرداخت. بنکرافت برای ''خیانتکار''<ref>''The Pumpkin Eater''</ref> (1964م)، ''فارغ‌التحصیل''<ref>''The Graduate''</ref> (1968م)، ''نقطۀ عطف''<ref>''The Turning Point''</ref> (1978م) و ''اگنسِ خدا''<ref>''Agnes of God''</ref> (1985م) نامزد دریافت اسکار بهترین بازیگر نقش اول بود. او در سال 1965م برای خیانتکار در [[جشنواره فیلم کن]] بهترین بازیگر شناخته شد و علاوه بر اینها برای این فیلم و چند بازی دیگرش چندین جایزۀ بفتا<ref>BAFTA</ref> و گلدن گلوب<ref>Golden Globe Awards</ref> نیز دریافت کرده بود. همسر دومش [[بروکس، مل (۱۹۲۶)|مل بروکس]] (از ۱۹۶۴م)، بازیگر و کارگردان، است. آن بنکرافت بر اثر ابتلا به سرطان رحم درگذشت.   


اوج کار بنکرافت، این بازیگر باهوش و روشنفکر، در دهۀ ۱۹۶۰م بود. در سینما بیشتر به خواست خودش هیچ‌گاه یک ستارۀ تمام‌عیار نشد. او حتی طی دهۀ ۱۹۵۰م، در فیلم‌های ردۀ «ب» [[فاکس قرن بیستم|کمپانی فاکس]] بازی‌های چشمگیری ارائه داد. اما استعدادش را با ایفای نقش آن سالیوان، معلم دلسوزِ هلن کلر<ref>Helen Keller</ref>، در ''معجزه‌گر'' بروز داد. پس از آن طی دهۀ ۱۹۶۰م، در چند فیلم از جمله ''خیانتکار، فارغ‌التحصیل'' و ''هفت زن''<ref>''7 Women''</ref> بازی‌های درخشانی ارائه کرد. در اواخر دهۀ ۱۹۷۰م قابلیت‌هایش را در زمینۀ کمدی نیز آزمود و در ''فیلم صامت'' ساختۀ همسرش قابل توجه ظاهر شد؛ در حالی‌که 7سال پس از این فیلم، در ''بودن یا نبودن''<ref>''To Be or Not to Be''</ref>، در نقشی که چندان مناسبش نبود کاری متوسط ارائه داد. در همین دوره فیلم ''خپله''<ref>''Fatso''</ref> (1980م) به کارگردانی و نویسندگی و بازیگری خودش موفقیت چندانی به دست نیاورد. بعضی از آخرین نقش‌های به‌یادماندنی او در دهه‌های ۱۹۸۰م و ۱۹۹۰م عبارتند از: خواهر میریام<ref>Mother Miriam</ref> در ''اگنسِ خدا''، آماندا<ref>Amanda</ref> در ''نقطۀ بی‌بازگشت''<ref>''Point of No Return''</ref> و خانم لارسون<ref>Larson</ref> در ''خانه‌ای برای تعطیلات''<ref>''Home for the Holidays''</ref>.   
اوج کار بنکرافت، این بازیگر باهوش و روشنفکر، در دهۀ ۱۹۶۰م بود. در سینما بیشتر به خواست خودش هیچ‌گاه یک ستارۀ تمام‌عیار نشد. او حتی طی دهۀ ۱۹۵۰م، در فیلم‌های ردۀ «ب» [[فاکس قرن بیستم|کمپانی فاکس]] بازی‌های چشمگیری ارائه داد. اما استعدادش را با ایفای نقش آن سالیوان، معلم دلسوزِ هلن کلر<ref>Helen Keller</ref>، در ''معجزه‌گر'' بروز داد. پس از آن طی دهۀ ۱۹۶۰م، در چند فیلم از جمله ''خیانتکار، فارغ‌التحصیل'' و ''7 زن''<ref>''7 Women''</ref> بازی‌های درخشانی ارائه کرد. در اواخر دهۀ ۱۹۷۰م قابلیت‌هایش را در زمینۀ کمدی نیز آزمود و در ''فیلم صامت'' ساختۀ همسرش قابل توجه ظاهر شد؛ در حالی‌که 7سال پس از این فیلم، در ''بودن یا نبودن''<ref>''To Be or Not to Be''</ref>، در نقشی که چندان مناسبش نبود کاری متوسط ارائه داد. در همین دوره فیلم ''خپله''<ref>''Fatso''</ref> (1980م) به کارگردانی و نویسندگی و بازیگری خودش موفقیت چندانی به دست نیاورد. بعضی از آخرین نقش‌های به‌یادماندنی او در دهه‌های ۱۹۸۰م و ۱۹۹۰م عبارتند از: خواهر میریام<ref>Mother Miriam</ref> در ''اگنسِ خدا''، آماندا<ref>Amanda</ref> در ''نقطۀ بی‌بازگشت''<ref>''Point of No Return''</ref> و خانم لارسون<ref>Larson</ref> در ''خانه‌ای برای تعطیلات''<ref>''Home for the Holidays''</ref>.  
 
'''گزیدۀ آثار سینمایی'''  
 
* ''زحمت در زدن به خودت نده''<ref>''Don't Bother to Knock''</ref> (روی وارد بیکر<ref>Roy Ward Baker</ref> - ۱۹۵۲)
* ''معجزه‌گر'' ([[پن، آرتور (۱۹۲۲)|آرتور پن]] - ۱۹۶۲)
* ''خیانتکار'' (جک کلایتون<ref>Jack Clayton</ref> - ۱۹۶۴)
* ''۷ زن'' ([[فورد، جان (۱۸۷۵ـ۱۹۷۳)|جان فورد]] - ۱۹۶۶)
* ''فارغ‌التحصیل'' ([[نیکولز، مایک (۱۹۳۱)|مایک نیکولز]] - ۱۹۶۷)
* ''وینستون جوان''<ref>''Young Winston''</ref> (ریچارد اتنبورو<ref>Richard Attenborough</ref> - ۱۹۷۲)
* ''زین‌های شعله‌ور''<ref>''Blazing Saddles''</ref> (مل بروکس - ۱۹۷۴)
* ''فیلم صامت'' (مل بروکس - ۱۹۷۶)
* ''نقطۀ عطف'' (هربرت راس<ref>Herbert David Ross</ref> - ۱۹۷۷)
* ''مرد فیل‌نما''<ref>''The Elephant Man''</ref> ([[لینچ، دیوید (۱۹۴۶)|دیوید لینچ]] - ۱۹۸۰)
* ''بودن یا نبودن'' (آلان جانسون<ref>Alan Johnson</ref> - ۱۹۸۳)
* ''گاربو حرف می‌زند''<ref>''Garbo Talks''</ref> ([[لومت، سیدنی (۱۹۲۴ـ ۲۰۱۱)|سیدنی لومت]] - ۱۹۸۴)
* ''اگنسِ خدا'' (نورمن جویسون<ref>Norman Jewison</ref> - ۱۹۸۵)
* ''نقطۀ بی‌بازگشت'' (جان بدهام<ref>John Badham</ref> - ۱۹۹۳)
* ''خانه‌ای برای تعطیلات'' ([[فاستر، جودی (۱۹۶۲)|جودی فاستر]] - ۱۹۹۵)
* ''دراکولا: مرده و دوستدار آن''<ref><bdi>''Dracula: Dead and Loving It''</bdi></ref> (مل بروکس - ۱۹۹۵)
* ''شکارچی آفتاب''<ref>''The Sunchaser''</ref> ([[چیمینو، مایکل (۱۹۴۳)|مایکل چیمینو]] - ۱۹۹۶)
* ''مراقبت‌های ویژه''<ref>''Critical Care''</ref> (سیدنی لومت - ۱۹۹۷)
* ''جی.آی. جین''<ref>''G.I. Jane''</ref> ([[اسکات، ریدلی (۱۹۳۹)|ریدلی اسکات]] - ۱۹۹۷)
* ''دل‌شکن‌ه'''ا'''''<ref><bdi>''Heartbreakers''</bdi></ref> (دیوید میرکین<ref>David Mirkin</ref> - 2001)
 
----
----
[[رده:سینما]]
[[رده:سینما]]
[[رده:جهان - اشخاص]]
[[رده:جهان - اشخاص]]
سرویراستار، ویراستار
۵۹٬۲۷۱

ویرایش