کیم بیسینگر: تفاوت میان نسخه‌ها

بیسینگر فاقد استعداد درخشان بازیگریِ همنسلان خود مثل [[فایفر، میشل (۱۹۵۸)|میشل فایفر]] و الن بارکین بود، از این‌رو که درخشش کوتاه‌مدتش در این دوره نه با اتکا به قابلیت‌های بازیگری او، بلکه بیشتر با تکیه بر ویژگی‌های فیزیکی‌اش صورت پذیرفت. در 1993م یک جنجال حقوقی بر سر خودداری او از پذیرش نقش اول فیلم ''هلنای مشت‌زن''<ref>''Boxing Helena''</ref> (ساختۀ جنیفر لینچ<ref>Jennifer Lynch</ref>) که بعدتر به شریلین فن<ref>Sherilyn Fenn</ref> سپرده شد، برپا شد و تهیه‌کنندگان فیلم به خاطر این‌که او برخلاف تعهدش از پذیرش این نقش خوددداری کرده بود، درخواست غرامتی سنگین کردند. در 1997م زمانی که بسیاری او را ستاره‌ای رو به افول و حتی فراموش شده می‌انگاشتند با ایفای نقش لین براکن<ref>Lynn Bracken</ref>، دختر تلفنیِ ''محرمانه لس آنجلس''<ref>''L.A. Confidential''</ref> که درگیر ماجرای تبهکاری‌های سازمان‌یافته و پنهان در لس آنجلسِ دهۀ 1950م می‌شود اسکار بهترین بازیگر نقش دوم را از آن خود کرد. پس از این فیلم تا حدود سال 2015م بیشتر نقش‌های اصلی یا نقش اول زن فیلم‌ها به او سپرده شد، اما پس از آن و با گذر از جوانی و میانسالی دیگر نقش درخوری نصیبش نشده است.     

* ''خواب آفریقا را دیدم''<ref>''I Dreamed of Africa''</ref> (هیو هادسون<ref>Hugh Hudson</ref> - ۲۰۰۰)