پرش به محتوا

ادیب طوسی، محمدامین (مشهد ۱۲۸۳ـ تهران ۱۳۶۱ش): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۸: خط ۲۸:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}[[پرونده: 11166500.jpg | بندانگشتی|اَدیب ‌طوسی، محمدامین]]<p>ادیب، پژوهشگر، شاعر و نویسندۀ ایرانی. پس از تحصیل در مکتب‌های قدیم و مدرسه‌های علوم دینی، نزد ادیب نیشابوری ادبیات آموخت. برای ادامۀ تحصیل به [[سبزوار، شهر|سبزوار]] رفت و نزد آقابزرگ حکیم، معروف به افتخارالحکما، حکمت و اصول فلسفۀ شرق را فرا گرفت. در ۱۳۴۲ش برای تکمیل معلومات خود به [[بغداد]] و از آن‌جا به [[هندوستان]]، [[عربستان سعودی|عربستان]]، [[ترکستان، ناحیه|ترکستان]]، [[مصر]]، و [[ترکیه]] رفت و در بازگشت به [[خراسان]]، در وزارت معارف استخدام و به تدریس در مدارس پرداخت. سپس به تدریس در دانشکده ادبیات تبریز مشغول شد و مدیریت مجلۀ آن دانشکده و مجلۀ ''مهتاب'' را به‌عهده گرفت. از داستان‌های اوست: ''دخمه‌های سیاه یا کلبۀ بدبختان''؛ ''شبح مخوف''؛'' انتقام عشق'' (تبریز، ۱۳۱۹ش). از تألیفات اوست: ''فرهنگ لغات ادبی''، ۲ جلد (تبریز، ۱۳۴۹ش)؛ ''دیوان ادیب طوسی'' (تبریز، ۱۳۴۱ش)؛ ''فرهنگ لغات لهجه‌های محلی ایران''؛ ''بودا در هند''.</p>
}}[[پرونده: 11166500.jpg | بندانگشتی|اَدیب ‌طوسی، محمدامین]]ادیب، پژوهشگر، شاعر و نویسندۀ ایرانی. پس از تحصیل در مکتب‌های قدیم و مدرسه‌های علوم دینی، نزد ادیب نیشابوری ادبیات آموخت. برای ادامۀ تحصیل به [[سبزوار، شهر|سبزوار]] رفت و نزد آقابزرگ حکیم، معروف به افتخارالحکما، حکمت و اصول فلسفۀ شرق را فرا گرفت. در ۱۳۴۲ش برای تکمیل معلومات خود به [[بغداد]] و از آن‌جا به [[هندوستان]]، [[عربستان سعودی|عربستان]]، [[ترکستان، ناحیه|ترکستان]]، [[مصر]]، و [[ترکیه]] رفت و در بازگشت به [[خراسان]]، در وزارت معارف استخدام و به تدریس در مدارس پرداخت. دکتری خود را در رشتۀ ادبیات فارسی از [[دانشگاه تهران]] گرفت. سپس به تدریس در دانشکده ادبیات تبریز مشغول شد و مدیریت مجلۀ آن دانشکده و مجلۀ ''مهتاب'' را به‌عهده گرفت. پژوهش‌هايی را در زمينه‌های ادبی و زبان‌شناسی تاريخی انجام داد. در سال 1325ش به عضویت انجمن ادبی فرهنگستان ایران درآمد و با ادبای بزرگ هم‌عصر خود مانند [[بهار، محمدتقی (مشهد ۱۲۶۵ـ تهران ۱۳۳۰ش)|بهار]] و [[فروزانفر، بدیع الزمان|فروزانفر]] ارتباط برقرار کرد. با نوشتن کتاب ''دستور نوین'' خود، گامی مهم در راستای تدوین دستور زبان فارسی برداشت و کتابش الگوی مناسبی برای محققان بعدی شد. از داستان‌های اوست: ''دخمه‌های سیاه یا کلبۀ بدبختان''؛ ''شبح مخوف''؛'' انتقام عشق'' (تبریز، ۱۳۱۹ش). از تألیفات اوست: ''فرهنگ لغات ادبی''، ۲ جلد (تبریز، ۱۳۴۹ش)؛ ''دیوان ادیب طوسی'' (تبریز، ۱۳۴۱ش)؛ ''فرهنگ لغات لهجه‌های محلی ایران''؛ ''بودا در هند''.




سرویراستار، ویراستار
۵۴٬۸۵۵

ویرایش