گزنک: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران | {{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران | ||
| نام فارسی = | | نام فارسی = | ||
|نام لاتین = | |نام لاتین =Gazanak | ||
| نام قدیمی = | | نام قدیمی = | ||
| نام دیگر = | | نام دیگر = | ||
| استان = مازندران | | استان = مازندران | ||
| شهرستان = | | شهرستان =آمل | ||
| بخش = | | بخش = لاریجان | ||
| موقعیت = فاصله | | موقعیت = فاصله ۷۷کیلومتری جنوب غربی شهر آمل | ||
| جمعیت = | | جمعیت = 319نفر (1395ش) | ||
| نوع اقلیم = | | نوع اقلیم =سرد و نیمه خشک | ||
| ارتفاع از سطح دریا = | | ارتفاع از سطح دریا =۱۵۹۸متر | ||
| تولیدات و صنایع مهم =برنج، انواع مرکبات و کیوی | | تولیدات و صنایع مهم =برنج، انواع مرکبات و کیوی | ||
| برخی بناهای مهم = | | برخی بناهای مهم =دژ ملک بهمن/ ملک قلا، بقعه محمد قریشی | ||
| شهر ها و آبادی های مهم = | | شهر ها و آبادی های مهم = | ||
}} | }} | ||
گَزَنَک، شهر Gazavak, City | |||
گزنک از ابتدای شکلگیری، بخشی از لاریجان و البرز مرکزی و توقفگاه مسافران در مسیر تهران به مازندران بوده است. اعتضادالسلطنه در سفری که سال ۱۲۹۷ق به این منطقه داشته قریۀ گزنک را دارالحکومۀ محمدقلیخان سیاه ذکر کرده و از قول اهالی آنجا میگوید که سابقاً در سمت جنوبی رودخانۀ هراز بوده و پس از سیل شدید که آن را خراب کرده قریۀ جدید در سمت شمالی رودخانه بنا شده. رابینو در سفرنامه خود نام آن را گزانگ یا گزونگ و از دهات بالا لاریجان مینویسد. در ۱۳۳۶ش بخشداری منطقۀ لاریجان در گزنک آغاز به کار کرد. گزنک از ۱۳۷۹ش شهر شد و از ۱۳۸۱ش شهرداریاش افتتاح شد. دژ ملک بهمن/ ملک قلا به شمارۀ ۹۳۵۵ و بقعۀ محمد قریشی به شمارۀ ۸۸۱۰ از آثار ثبت شدۀ ملی گزنک است. مردم گزنک به زبان فارسی و گویش طبری سخن میگویند. | شهری در استان [[مازندران]]، مرکز بخش لاریجان [[آمل، شهرستان|شهرستان آمل]]. این شهر در فاصلۀ ۷۷کیلومتری جنوب غربی [[آمل، شهر|شهر آمل]]، ۱۴۷کیلومتری جنوب غربی [[ساری، شهر|شهر ساری]]، ۱۰۵کیلومتری شمال شرقی تهران و در ارتفاع ۱۵۹۸متری از سطح دریا قرار دارد. گزنک از شمال غربی به روستای گزنه، از شمال شرقی به شنگلده و شاهاندشت، از جنوب غربی به روستای کندلو و نوا و از غرب به روستای لزیرک محدود میشود. بر اساس سرشماری سال 1395ش، جمعیت این شهر 319نفر بوده است. آب و هوای گزنک سرد و نیمه خشک است و وسعت آن ۷۰هکتار است. میانگین دمای سالانه آن 11درجه سانتیگراد، بیشینه دما 37درجه و کمینه آن به منفی 25درجه سانتیگراد میرسد. رودخانه هراز در جنوب و تلخرود در شمال آن روان هستند. میانگین بارش سالانه آن تقریباً 543میلیمتر و میانگین رطوبت نسبی سالانه بیش از ۶۲درصد است. از فرآوردههای [[کشاورزی]] و [[دامداری]] آن میتوان به [[گندم]]، [[جو]]، [[بنشن]]، [[سیب]]، [[گلابی]]، [[گیلاس]]، [[پنیر]] و [[کره]] اشاره کرد. | ||
گزنک از ابتدای شکلگیری، بخشی از لاریجان و البرز مرکزی و توقفگاه مسافران در مسیر تهران به مازندران بوده است. اعتضادالسلطنه در سفری که سال ۱۲۹۷ق به این منطقه داشته قریۀ گزنک را دارالحکومۀ محمدقلیخان سیاه ذکر کرده و از قول اهالی آنجا میگوید که سابقاً در سمت جنوبی رودخانۀ هراز بوده و پس از سیل شدید که آن را خراب کرده قریۀ جدید در سمت شمالی رودخانه بنا شده. رابینو در سفرنامه خود نام آن را گزانگ یا گزونگ و از دهات بالا لاریجان مینویسد. در ۱۳۳۶ش بخشداری منطقۀ لاریجان در گزنک آغاز به کار کرد. گزنک از ۱۳۷۹ش شهر شد و از ۱۳۸۱ش شهرداریاش افتتاح شد. دژ ملک بهمن/ ملک قلا به شمارۀ ۹۳۵۵ و بقعۀ محمد قریشی به شمارۀ ۸۸۱۰ از آثار ثبت شدۀ ملی گزنک است. مردم گزنک به زبان فارسی و گویش [[طبری]] سخن میگویند. | |||
----<!--36095000--> | ----<!--36095000--> | ||