پردیس، شهرستان
| پردیس، شهرستان | |
|---|---|
| استان | تهران |
| بخش | بخشهای مرکزی، بومهن و جاجرود |
| جمعیت | 169,060نفر (1395ش) |
| موقعیت | نیمۀ شرقی استان تهران |
| نوع اقلیم | معتدلِ مایل به سرد و خشک |
| ارتفاع از سطح دریا | 1,900متر |
| برخی بناها | پل شاه‌عباسی جاجرود؛ دژ گلخندان |
| نام لاتین | Pardis |
| شهر ها و آبادی ها | شهرهای بومهن و پردیس |
پردیس، شهرستان (County) Pardis
واقع در استان تهران، به مرکزیت شهر پردیس و متشکل از بخشهای مرکزی (مشتمل بر دهستان‌های باغ کمش و کرشت)، بومهن (مشتمل بر دهستان‌های طاهرآباد و گلخندان) و جاجرود (مشتمل بر دهستان‌های جاجرود و سعیدآباد). در اواخر آذر سال ۱۳91ش با تصویب هیأت دولت، دهستان‌ها و شهرهایی با اماکن مربوطه از بخش مرکزی شهرستان تهران انتزاع پیدا کرد و شهرستان پردیس به مرکزیت شهر جدید پردیس از ترکیب بخشهای بومهن و جاجرود تأسیس شد. بعدتر و براساس مصوبۀ 18 آذر 1399ش وزارت کشور، با انتزاع روستاهایی از بخش بومهن، بخش مرکزی با مرکزیت شهر جدید پردیس در این شهرستان ایجاد شد. براساس سرشماری سراسری سال 1395ش جمعیت شهرستان پردیس 169,060نفر است؛ طبق اطلاعات مرکز آمار ایران، بیشتر از 90درصد این مقدار شهرنشین و حدود 10درصد روستانشینند. این شهرستان که در نیمۀ شرقی استان تهران واقع است، شامل چهار شهر بومهن، پردیس، سعیدآباد (تأسیس 1400ش) و خسروآباد (تأسیسِ 1399ش) می‌شود. پردیس از سمت شمال با شهرستان شمیرانات، از سمت شرق و شمال شرقی با شهرستان دماوند، از جنوب با شهرستان پاکدشت و از غرب با شهرستان تهران محدود می‌شود.
شهرستان پردیس با متوسط ارتفاع 1,900متر از سطح دریا در منطقه‌ای کوهستانی و کوهپایه‌ای با آب و هوای معتدلِ مایل به سرد و خشک واقع شده است. این شهرستان با آغاز اجرای طرح‌های مسکن مهر به یکی از قطب‌های اجرای این پروژۀ ملی در کشور و استان تهران تبدیل شد. در این شهرستان به دلیل کوهستانی بودن، بیشتر از کشاورزی تولید محصولات باغی (از جمله سیب، گردو، گلابی، گیلاس، زردآلو، انواع آلو، هلو و گردو) رونق دارد. بخش گسترده‌ای از مساحت شهرستان در اراضی ملی و منابع طبیعی واقع شده است. به خاطر وجود شهرک‌ها، مناطق، کارگاه‌ها و کارخانه‌های صنعتی عمدۀ مردم این شهرستان در مشاغل صنعتی و خدماتی فعالیت دارند. مردم شهرستان شیعۀ دوازده‌امامی و فارس‌‌زبانند.
از مناطق گردشگری این شهرستان جز روستاهای ییلاقی آن به رودخانۀ جاجرود، ارتفاعات البرز شرقی، آبشار کمرد (روستای کمرد، بخش جاجرود)، پل شاه‌عباسی جاجرود از آثار دورۀ سلجوقی (در روستای سعیدآباد)، دژ گلخندان از آثار دورۀ ساسانی (در روستایی به همین نام در بخش بومهن)، بقعۀ امامزاده سلطان مطهر (در حاشیۀ شهر بومهن) و بقعۀ امامزاده قاسم (در روستای گلخندان) می‌توان اشاره کرد.