پریمورسکی، سرزمین
| پریمورسکی، سرزمین | |
|---|---|
| کشور | روسیه |
| نام فارسی | سرزمین پریمورسکی |
| نام لاتین | Primorski |
| جمعیت | 1,845,165 نفر (2021) |
| موقعیت | در جنوب خاور دور روسیه، بین مرز منچوری و دریای ژاپن |
| نوع اقلیم | آب و هوای موسمی |
| مساحت | ۱۶۵,۹۰۰ کیلومتر مربع |
,_%D0%92%D0%BB%D0%B0%D0%B4%D0%B8%D0%B2%D0%BE%D1%81%D1%82%D0%BE%D0%BA,_%D0%A1%D0%B2%D0%B5%D1%82%D0%BB%D0%B0%D0%BD%D1%81%D0%BA%D0%B0%D1%8F,_22,_2011-06-14.JPG.jpg)
پریمورْسْکی، سَرْزَمین (Primorski)
(یا: سرزمین کرانه‌ای) ناحیه‌ای در جنوب خاور دور روسیه[۱]، بین مرز منچوری[۲] و دریای ژاپن[۳]، با ۱۶۵,۹۰۰ کیلومتر مربع مساحت و 1,845,165 نفر جمعیت (2021). ۷۸ درصد از جمعیت آن در شهر زندگی می‌کنند. صنایع آن عبارت‌اند از استخراج زغال‌سنگ و فلزات غیرآهنی، ماهی‌گیری، چوب‌بری، دامپروری، و کشت گندم، جو دوسر، برنج، سویا و سیب‌زمینی. زمین نواحی اطراف رود اوسوری[۴] در غرب پست است؛ و در شرق، کوه‌های سیخوت ـ آلین[۵] (بلندترین قله، با ارتفاع ۲,۰۷۷ متر) قرار دارند. آب و هوای آن موسمی و حدود ۷۰ درصد از آن پوشیده از درختان کاج است. ذخایر غنی زغال‌سنگ، قلع، سرب، روی، طلا دارد. شهرهای بزرگ آن عبارت‌اند از ولادی‌وستوک[۶]، اوسوریسک[۷]، و ناخودکا[۸]. تراکم جمعیت در زمین‌های پست، به‌ویژه در امتداد راه‌آهن سراسری سیبری[۹]، و در ساحل جنوبی است. نخستین کاشفان منطقه شکارچیان قزاق بودند که در جست‌وجوی خز در قرن ۱۷ وارد این سرزمین شدند. پریمورسکی بخشی از چین شمالی را تشکیل می‌داد که در ۱۸۵۸ به روسیه منضم شد. با احداث خط آهن سیبری (۱۹۰۴) این سرزمین به سرعت توسعه یافت. کرای (سرزمین) پریمورسکی در ۱۹۳۸ تأسیس شد.