پناهی، حسین (کهگیلویه ۱۳۳۵ـ تهران ۱۳۸۳ش)
حسین پناهی (کهگیلویه ۱۳۳۵ـ تهران ۱۳۸۳ش)
| حسین پناهی | |
|---|---|
| زادروز |
کهگیلویه ۱۳۳۵ش |
| درگذشت | تهران ۱۳۸۳ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دوره بازیگری و نمایشنامهنویسی- مدرسۀ هنری آناهیتا |
| شغل و تخصص اصلی | بازیگر |
| شغل و تخصص های دیگر | کارگردان، نمایشنامهنویس، شاعر |
| آثار |
مجموعۀ شعر با نام من و نازی (۱۳۷۶) نار و نی (۱۳۶۷)؛ روز واقعه (۱۳۷۳)، آژانس دوستی؛ روزی روزگاری |
| گروه مقاله | سینما |
| جوایز و افتخارات | دیپلم افتخار بهترین بازیگر مرد نهمین دورۀ جشنوارۀ فیلم فجر (۱۳۶۹) |
بازیگر، کارگردان، نمایشنامهنویس، و شاعر ایرانی. پس از پایان تحصیلات مقدماتی به تحصیل حوزوی رو آورد. پس از مدتی به تهران آمد و در مدرسۀ هنری آناهیتا دورۀ بازیگری و نمایشنامهنویسی را گذراند. با بازی و کارگردانی در نمایش دو مرغابی در مه نوشتۀ خودش درخشید و با استقبال مخاطبان روبه‌رو شد. این نمایش و کار دیگرش یک گل و بهار بارها از تلویزیون پخش شد.
نحوۀ سخن گفتن، طنز تلخ و سادگی‌ای که در رفتار پناهی بود، او را مناسب نقش‌های خاص کرد. او شاعر نیز بود؛ نخستین مجموعۀ شعرش با نام من و نازی در ۱۳۷۶ منتشر شد. این اثر مکرراً چاپ و به شش زبان زندۀ دنیا ترجمه شده است. حسین پناهی در ۱۳۶۹ برندۀ دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش اول مرد از نهمین جشنوارۀ فیلم فجر برای فیلم سایۀ خیال شد.
پناهی در فیلم‌ها و مجموعه‌های تلویزیونی متعددی بازی کرده است که برخی از آن‌ها عبارت‌اند از گال (۱۳۶۵)؛ نارونی (۱۳۶۷)؛ سایۀ خیال (۱۳۶۹)؛ هنرپیشه (۱۳۷۱)؛ روز واقعه (۱۳۷۳)؛ قصه‌های کیش؛ اپیزود اول (۱۳۷۷)؛ بابا عزیز (۱۳۸۲)؛ رعنا؛ گرگ‌ها؛ آژانس دوستی؛ روزی روزگاری؛ و روزگار قریب. ستاره، چیزی شبیه زندگی، گلدان و آفتاب، پیامبر بی‌کتاب، و دل شیر برخی از آثار قلمی وی به‌شمار می‌روند.