اتلی، کلمنت (۱۸۸۳ـ۱۹۶۷)
| کلمنت اتلی Clement Attlee | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۸۳م |
| درگذشت | ۱۹۶۷م |
| ملیت | انگلیسی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانشگاه آکسفورد |
| شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
| شغل و تخصص های دیگر | وکیل |
| لقب | ارل اول |
| گروه مقاله | تاریخ جهان |
اَتْلی، کِلِمِنت (۱۸۸۳ـ۱۹۶۷)(Attlee, Clement)
(ارل اول اتلی[۱]). سیاستمدار انگلیسی از حزب کارگر. در دولت ائتلافی جنگ جهانی دوم از ۱۹۴۰ تا ۱۹۴۲ وزیر مشاور ارشد[۲]، در فاصلۀ ۱۹۴۲ تا ۱۹۴۳ وزیر مستعمرات[۳]، و از ۱۹۴۳ تا ۱۹۴۵ رئیس مجلس اعیان[۴] بود. از ۱۹۴۲ معاونت نخست‌وزیر را نیز بر عهده داشت. از ۱۹۴۵ تا ۱۹۵۱ در مقام نخست‌وزیر برنامه‌های گسترده‌ای در زمینۀ ملی‌سازی و نظام نوین تأمین اجتماعی به اجرا درآورد. در دانشگاه آکسفورد درس خواند و در فاصلۀ ۱۹۰۶ تا ۱۹۰۹ به حرفۀ وکالت مشغول بود. مشارکت در مددکاری اجتماعی در ایست اِند[۵] لندن و همکاری در اصلاح قانون فقرا[۶]، او را به فردی سوسیالیست تبدیل کرد. به انجمن فابیان[۷] و حزب مستقل کارگر[۸] ملحق شد (۱۹۰۸) و در مقام مدرس در رشتۀ علوم اجتماعی، در دانشکدۀ اقتصاد[۹] به تدریس پرداخت (۱۹۱۳). پس از خدمت در ارتش در خلال جنگ جهانی اول از ۱۹۱۹ تا ۱۹۲۰ شهردار ناحیه استپنی[۱۰] در شرق لندن شد. از ۱۹۲۲ تا ۱۹۵۰ نمایندۀ حزب کارگر در مجلس عوام از شهر لایم‌هاوس[۱۱] بود و از ۱۹۵۰ تا ۱۹۵۵ به نمایندگی از والتم استو[۱۲] در پارلمان حضور داشت. در اولین کابینۀ حزب کارگر در ۱۹۲۴، اتلی معاونت وزارت جنگ را برعهده داشت و در کابینۀ دوم از ۱۹۲۹ تا ۱۹۳۱ وزیر مشاور[۱۳] و رئیس کل اداره پست بود. در ۱۹۳۵ رهبری حزب مخالف را به دست گرفت و در ژوئیۀ ۱۹۴۵ پس از پیروزی نظرگیر حزب کارگر در انتخابات، نخست‌وزیر انگلستان شد. دولت کارگری در ۱۹۵۰ با اکثریت به مراتب کمتری بار دیگر قدرت را به دست گرفت و در ۱۹۵۱ با شکست روبه‌رو شد. اتلی در ۱۹۵۵، هنگام بازنشستگی از سمت رهبری حزب مخالف، لقب ارل اول را دریافت کرد.