گلینکا، میخاییل (۱۸۰۴ـ۱۸۵۷)
گلینْکا، میخائیل (۱۸۰۴ـ۱۸۵۷)(Glinka, Mikhail)
| میخاییل گلینکا Mikhail Glinka | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۰۴م |
| درگذشت | ۱۸۵۷م |
| ملیت | روس |
| شغل و تخصص اصلی | آهنگ ساز |
| آثار | زندگی برای تزار |
| گروه مقاله | موسیقی |
آهنگ‌ساز روس. از جریان تأثیرگذار و فراگیر ایتالیایی جدا شد و به موسیقی محلی روسیه روآورد که در اپرای زندگی برای تزار[۱] (در‌اصل ایوان سوسانین[۲]، ۱۸۳۶) او تأثیرگذار بود. ازجمله آثار بعدی اوست: اپرای روسلان و لودمیلا[۳] (۱۸۴۲) و فانتزیِ سازیِ کامارینسکایا[۴] (۱۸۴۸). اغلب او را بنیادگذار موسیقی روسی می‌دانند، که تأثیر عمیقی بر دو نسل از آهنگ‌سازان گذاشت، که برجسته‌ترین آنان عبارت‌اند از موسورگسکی[۵]، چایکوفسکی[۶] و استراوینسکی[۷]. گلینکا پسر زمین‌داری ثروتمند بود و در ملک پدری خود در نوووسپاسکوی[۸] به‌دنیا آمد. از ۱۸۱۷ تا ۱۸۲۲ به مدرسه‌ای در سن‌پترزبورگ[۹] رفت. گه‌گاه درس‌هایی می‌گرفت، که تعلیم پیانو از جان فیلد را نیز دربر می‌گرفت، و همچنین به فراگیری ویولن و موسیقی نظری می‌پرداخت. به خواست پدرش از ۱۸۲۴ تا ۱۸۲۸ در وزارت ارتباطات مشغول به‌کار شد، اما کارش را رها کرد؛ او آرزو داشت خود را وقف موسیقی کند. از ۱۸۳۰ تا ۱۸۳۳ از ایتالیا دیدن کرد و در میلان از فرانچسکو بازیلی[۱۰] تعلیم گرفت، بعد به وین، و بالاخره به برلین، رفت و از زیگفرید دِن[۱۱] تعلیم گرفت. پس از مرگ پدرش به روسیه بازگشت، در سن‌پترزبورگ ساکن شد و در ۱۸۳۵ ازدواج کرد. مشغول کار بر روی زندگی برای تزار شد و در ۱۸۳۶ آن را با موفقیت به‌اجرا درآورد؛ این اثر، که ترکیبی از عناصر موسیقی ملی با یک افسانۀ میهنی بود که در دورانی ناآرام ساخته شده بود، بلافاصله با استقبال روبه‌رو شد. از ۱۸۵۶ تا ۱۸۵۷ طی دیداری که از برلین داشت، در همان شهر درگذشت. گلینکا اپرای روسی را از تأثیرهای آلمان و ایتالیا آزاد ساخت و در همان حال نوآوری‌های هارمونیکی پدید آورد که بعدها در آثار تقریباً تمامی آهنگ‌سازان روس ملی‌گرای بعدی جلوه کرد. با آن‌که خیلی دیر تعلیم دیده بود، حجم عظیمی از آثار موسیقایی، شامل بیش از ۸۰ ترانه، خلق کرد و مرگ نسبتاً زودرسی داشت.