گوانگجو
گوانْگجو (Guangzhou)
(یا: کانتون[۱]) مرکز استان گوانگ‌دونگ[۲] در جنوب چین، با ۳,۴۷۳,۸۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۳). صنایع کشتی‌سازی، ماشین‌سازی و تولید خودرو، وسایل الکترونیکی، مواد شیمیایی، و پارچه دارد. عارضه‌های این استان عبارت‌اند از تالار یادوارۀ سون یاتسن[۳]؛ جزیرۀ شامِین[۴]، اقامتگاه سابق بازرگانان خارجی؛ مسجدی که گفته می‌شود قدیمی‌ترین مسجد چین است؛ و زادگاه سون یاتسن[۵]، رهبر انقلاب چین. گوانگجو تا زمان سلطنت خاندان تانگ[۶] (حک: قرون ۷ تا ۹م) مهم‌ترین بندر تجارت خارجی چین با جامعۀ بزرگ عرب به‌شمار می‌رفت. پرتغالی‌ها نخستین اروپاییانی بودند که در ۱۵۱۶ از این شهر دیدن کردند. بین ۱۷۳۰ و ۱۸۴۰، گوانگجو تنها بندر چین محسوب می‌شد که به روی تجارت با اروپاییان باز بود. از ۱۸۴۲ تا ۱۹۳۸، که به اشغال ژاپن درآمد، بندر آزاد بود. گوانگجو مرکز شبکۀ جاده‌ای و راه‌آهن در استان گوانگ‌دونگ است؛ بزرگراه‌ها و شبکۀ راه‌آهن سریع‌السیر آن را به شن‌جن[۷] و جوهای[۸]، در نزدیکی ماکائو[۹]، متصل می‌کنند. گوانگجو همچنین با راه‌آهن به هنگ‌کنگ، پکن[۱۰]، و شانگهای[۱۱] متصل است و فرودگاه بین‌المللی پررفت و آمدی دارد.