گوتیک بین المللی

گوتیک بین‌المللی (International Gothic)

مريم مجدليه و فرشتگان، کليساي جامع سان جوواني

سبک گوتیک متأخر در نقاشی و مجسمه‌سازی، که در اواخر قرن ۱۴ و ۱۵م شکوفا شد. رنگ‌های درخشان، آراستگی درباری، و پرداخت طبیعت‌گرایانۀ جزئیات، از مشخصات آن است. از بطن هنر درباری فرانسه و بورگونی رویید و بسیاری از نقاط اروپا را فراگرفت، و نمایندگان برجسته‌ای همچون سیمونه مارتینیِ ایتالیایی و برادران لمبور فرانسوی‌ـ‌فلاماندری، پیدا کرد. از آن‌جا که گوتیک بین‌المللی ریشه در تذهیب نسخ خطی داشت، تابناکی رنگ‌ها، ظرافت در جزئیات، طرح‌های پرتفصیل، و شخصیت‌پردازی فردیِ نقاشان مینیاتور‌ساز در نُسخ خطی را، به نقاشی بر روی تخته منتقل کرد. پیروان نامدار آن عبارت‌ بودند از نقاش ـ تذهیب‌گران مکتب فرانسوی ـ فلاندری ازجمله سه برادر لمبور که شاهکارشان کتاب ایام پربرکت دوک دو بری بود؛ ژان مالوئل که در پاریس و دیژون کار می‌کرد؛ هانری بل شوز که کار مالوئل را در دیژون پی‌ گرفت؛ و ملکیور برودرلام از ایپر که نقاش فیلیپ دلاور، دوکِ بورگونی، شد. نمایندگان آن در اسپانیا فِرِّر باسّا، خایمه و پدرو سِرّا، لوئیس بُرّاسّا و دیگران؛ در ایتالیا نقاشان سیِنایی، سیمونه مارتینی و لیپّو مِمّی، و جنتیله دا فابریانو و پیسانلّو؛ و در ممالک آلمانی اشتفان لوخنر و مایستر برترام، بودند. سبک گوتیک بین‌المللی، پیش‌درآمد شیوۀ نقاشی جنوب هلند، در نخستین دوران شکوفایی‌اش، بود.

 

---