کورو، ژان باپتیست کامی (۱۷۹۶ـ۱۸۷۵)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(تغییرمسیر از Corot, Jean-Baptiste Camille)

کورو، ژان باپتیست کامی (۱۷۹۶ـ۱۸۷۵)(Corot, Jean-Baptiste Camille)

تابلوي برج ناقوس کليساي دوئه، اثر کورو

نقاش فرانسوی. شیوه‌ای متمایز در منظره‌پردازی پدید آورد، که در آن بیشتر از رنگ‌هایی با مایه‌های ملایمِ قهوه‌ای، اُخرا و سبز بهره می‌گرفت. آثار آغازینش صحنه‌هایی از ایتالیای دهۀ ۱۸۲۰ است؛ این آثار در نقاشان مکتب باربیزون[۱] تأثیر گذاشت. کورو به خواست پدر و مادرش، که صاحب یک بوتیک لباس در پاریس بودند، پس از تحصیل در کالج روآن[۲] تا ۱۸۲۲، در یک مغازۀ پارچه‌فروشی کار کرد. چند ماهی را نزد میشالُنِ[۳] جوان گذراند که مطالعۀ طبیعت را از او آموخت، سپس نزد نقاش دیگری با ‌نام ویکتور برتن[۴] شاگردی کرد. کورو از آثار کانستبل[۵] در سالن[۶] ۱۸۲۴ تأثیر گرفت. سال بعد به رم رفت و از چشم‌اندازهای ایتالیا نقاشی کرد؛ بازنمود جلوه‌های آفتاب و اَبر در این آثار، ازجمله در تابلوی نهر کلودی[۷] (نگارخانۀ ملی لندن[۸])، نشان از نفوذ کانستبل دارد. گستردگی و وضوح سبْکیِ این آثار، به منظره‌پردازیِ فرانسه مفهومی نو بخشید. نخستین اثرش که در سالن ۱۸۲۷ عرضه شد، چشم‌انداز گرفتۀ نارنی[۹] (نگارخانۀ ملی کانادا[۱۰]) نام داشت. در ۱۸۲۸ به فرانسه بازگشت، و شش سال بعد را به خلق شماری از بهترین آثار خود پرداخت. طی آن سال‌ها در پاریس، نورماندی[۱۱]، فونتن‌بلو[۱۲]، ویل داورِی[۱۳] و مکان‌های دیگر هنر آفرید. در آثارش فضای آفتابی و روشن ایتالیا را با استفاده از هماهنگی‌های رنگیِ خاکستریِ نقره‌ای به‌تصویر درآورد. در دوران اقامتش در فونتن‌بلو، با نقاشان مکتب باربیزون آشنایی یافت. زمان بسیاری به‌طول انجامید تا توانست تابلویی را بفروشد، یا شهرت یابد، و فقط از تمجید و تحسین نزدیکانش بهره‌مند می‌شد. در اواخر عمر شهرت یافت و سخاوتمندانه جوایز خود را با هنرمندان ناشناس آن زمان، همچون دومیه[۱۴] تقسیم ‌کرد. نقاشی‌های کورو را می‌توان به‌راحتی به سه گروه تقسیم کرد: نقاشی‌ها و اتودهایی که مستقیماً از روی طبیعت اجرا کرد که عبارت‌اند از منظره‌پردازی‌هایش از ایتالیا، فرانسه، سوئیس، هلند، و نیز پیکره‌هایی که در هوای آزاد و یا در کارگاه پدید آورد؛ دوم تصویرسازی‌های آکادمیک[۱۵] و نمایشگاهی با مضامین دینی، اساطیری، یا ادبی؛ و سوم یادگارهایی از دو دهۀ ۱۸۶۰ و ۱۸۷۰، که اتودهایی کوچک از منظره‌اند. نقاشی‌هایی که از پیکر انسان پدید آورد، ازجمله تابلوی وقفه در کتاب خواندن[۱۶] (مؤسسۀ هنر شیکاگو[۱۷])، و نیز برج ناقوس کلیسای دوئه[۱۸] (۱۸۷۱، لوور[۱۹])، از آخرین آثارش، نشان‌دهندۀ توانایی فوق‌العادۀ اوست. این نقاشِ مجرّد، مشهور، و نوع‌دوست، ملقب به «بابا کورو[۲۰]»، منظره‌پردازیِ قرن ۱۹ فرانسه را متحول ساخت، و برای نقاشانی همچون بودَن[۲۱]، پیسارو[۲۲]، برت موریزو[۲۳] و کلاً امپرسیونیست[۲۴]ها راه‌گشا بود.

 


  1. Barbizon School
  2. Rouen
  3. Michallon
  4. Victor Bertin
  5. Constable
  6. Salon
  7. Claudian Aqueduct
  8. National Gallery, London
  9. Vue Prise à Narni
  10. National Gallery of Canada
  11. Normandy
  12. Fontainebleau
  13. Ville d’Avray
  14. Daumier
  15. academic
  16. Interrupted Reading
  17. Chicago Art Institute
  18. The Belfry of Douais
  19. Louvre
  20. Le Père Corot
  21. Boudin
  22. Pissarro
  23. Berthe Morisot
  24. Impressionist