آب زیرزمینی
آب زیرزمینی (ground water)
آبِ زیرزمین، موجود در لایههای سنگی متخلخل و خاکها. بهصورت چشمهها و رودخانهها به سطح زمین میآید. سطح فوقانی آب زیرزمینی را سطح_ایستابی[۱] مینامند. لایههای سنگی که با آب زیرزمینی قابل برداشت پُر شدهاند، آبخوان[۲] نام دارند. آبخوانها باید متخلخل (پوشیده از حفره) و نفوذپذیر (پر از حفرههای بههم متصل) باشند تا آب جریان یابد. در حالیکه بیشتر آبهای زیرزمینیِ نزدیک به سطح زمین با سرعت کم در زمین حرکت میکنند، سطح ایستابی تقریباً ثابت باقی میماند. سطح ایستابی نشاندهندۀ تعادل آهنگ نفوذ[۳]، تغذیه[۴]، و آهنگ تخلیۀ آب[۵] بهصورت چشمه، رودخانه یا برداشت آب از چاههاست. نیروی گرانش آبِ زیرزمینی را بهسمت پاییندست شیبِ زیرزمینی میکشاند، درست همانطور که در سطح نیز همین نیرو آبهای سطحی را بهسمت پایین میکشد. هرگاه شیب بیشتر و نفوذپذیری بالاتر باشد، سرعت جریان آب زیرزمینی بیشتر خواهد بود. سرعت جریان آبهای زیرزمینی از حدود ۰.۵ تا ۱۰۰ سانتیمتر در روز متغیر است.