مازولینو (ح ۱۳۸۳ـ ح ۱۴۴۷م)
مازولینو (ح ۱۳۸۳ـ ح ۱۴۴۷م)(Masolino)
(نام اصلی: تومّازو دی کریستوفوْرو فینی[۱]؛ نیز مشهور به مازولینو دا پانیکاله[۲]) نقاش ایتالیایی. در ساخت مجموعه دیوارنگاره‌های نمازخانۀ برانکاتچی[۳] در کلیسای سانتا ماریا دل کارمینه[۴] در فلورانس[۵] (۱۴۲۵ـ۱۴۲۸م) با مازاتچو[۶] همکاری کرد. اگرچه همچون مازاتچو به اسلوب نویافتۀ ژرفانمایی تمایل داشت، پس از مرگ هنرمندِ جوان، به‌شیوۀ تزیینی مطلوب خود بازگشت و دستاورد دورۀ رنسانس[۷] را وانهاد. مازولینو در جوانی طلاساز بود، و گمان می‌رود که پیش از روآوردن به نقاشی، در ساخت درهای تعمیدگاه فلورانس (۱۴۰۳ـ۱۴۰۷م) زیر نظر لورنتسو گیبرتی[۸] همکاری کرده باشد. از دیگر آثار اوست: تصویری از حضرت مریم (۱۴۲۳م؛ برِمِن[۹])، دیوارنگاره[۱۰]هایی در کاستیلیونه دولونا[۱۱] (ح ۱۴۳۵م) و یک نقاشی محرابی[۱۲]، که قسمت‌های مختلف آن در نگارخانه‌هایی در ناپل، فیلادلفیا، و لندن نگهداری می‌شوند.