منگس، آنتون رافایل (۱۷۲۸ـ۱۷۷۹)
مِنْگْس، آنْتون رافائِل (۱۷۲۸ـ۱۷۷۹)(Mengs, Anton Raffael)
نقاش آلمانی. در آلمان، اسپانیا، و ایتالیا هنرآفرینی کرد. از دوستان وینکلمان[۱]، مورخ هنر، و از سرآمدان نئوکلاسی‌سیسم[۲] بود؛ تک‌چهره و نیز دیوارنگاره[۳]هایی با مضامین اساطیری، ازجمله پارناسوس[۴] (۱۷۶۱؛ ویلای آلبانی، رم[۵])، پدید آورد. منگس را در کودکی به رم بردند، و دیری نگذشت که با تک‌چهره‌های پاستلی[۶]اش به‌شهرت رسید، و رقیب باتونی[۷] در تک‌چهره‌سازی شد. در ۱۷۴۵ در درسدن[۸] به مقام نقاش دربار دست یافت. (۱۷۶۱ تا ۱۷۷۷) سال‌ها برای شارل سوم[۹] در اسپانیا کار کرد و به کشیدن تک‌چهره و تزیین کاخ‌های سلطنتی پرداخت. از ۱۷۷۲ تا ۱۷۷۳ در واتیکان آثاری پدید آورد. هنر نئوکلاسیک او به‌تدریج روکوکو[۱۰]ی پربار تیه‌پولو[۱۱] را از سکه انداخت. منگس در آوسیکِ[۱۲] بوهم به‌دنیا آمد. پدرش ایسمائل منگس[۱۳] ( ـ۱۷۶۴)، در درسدن نقاش دربار بود. اندیشه‌هایش در باب هنر در کتاب ملاحظاتی در مورد زیبایی و ذوق در نقاشی[۱۴] (۱۷۶۲) به‌چاپ رسید.