پوسن، نیکلا (۱۵۹۴ـ۱۶۶۵)

پوسَن، نیکُلا (۱۵۹۴ـ۱۶۶۵)(Poussin, Nicolas)

تابستان، اثر نيکلا پوسن

نقاش فرانسوی. بیشتر در رم کار کرد، و نمایندۀ سرآمد کلاسی‌سیسم بارُوکِ قرن ۱۷ بود. چندین نقاشی دینی بزرگ آفرید، لیکن آوازه‌اش بیشتر حاصل نقاشی از صحنه‌های اساطیری و ادبی به‌شیوۀ کلاسیک خشک است، ازجمله تابلوی در آرکادیا هم هستم (۱۶۳۸ـ۱۶۳۹؛ لوور، پاریس). سبک کارش در تحولات هنری فرانسه تأثیر عمیقی برجا گذاشت. پوسن بیشترِ دوران فعالیت هنری‌اش را در رم سپری کرد، ولی مدت کوتاهی نقاش دربار لوئی سیزدهم در فرانسه بود (۱۶۴۰ـ۱۶۴۳). به‌‌رغم آن که در فرانسه حضور نداشت، شهرت بسیاری در آن دیار به‌دست آورد، و شیوۀ کارش سبک رسمی آکادمی فرانسه در دورۀ ریاست شارل لوبرون شد. کلاسی‌سیسم مقید این سبک، که تا حدی تمایل زمانه به فلسفۀ رواقی را باز می‌تابد، با تئاتر کلاسیک کورنی و راسین هم‌سو است. برخی از آثار عمدۀ پوسن عبارت‌اند از الهام شاعر (۱۶۳۶؛ لوور)؛ عید باکوس (نگارخانۀ ملی لندن)، که آن‌را پیش از ۱۶۴۱ برای ریشلیو کشید، گوسالۀ طلایی (پیش از ۱۶۳۴؛ نگارخانۀ ملی، لندن) و خاکسپاری (نگارخانۀ ملی ایرلند). خودنگاری فوق‌العاده‌ای از وی در ۵۶سالگی، در موزۀ لوور نگهداری می‌شود. پوسن در ۳۰سالگی به رم رفت. نخست از مانریسم و بارُوک رایج بسیار تأثیر گرفت، به‌ویژه دومنیکینو را می‌ستود، و با او کار کرد؛ ولی به‌طور کلی منابع الهام او به سه دسته تقلیل‌پذیرند؛ دوران باستان، از طریق پیکره‌های یونانی و رومی؛ رافائل، در نقاشی‌های دینی و روایی؛ و تیسین، در مضامین عیش‌ونوش و مانند آن. از رافائل طرز انتقال معنا به‌کمک حالت‌های بدن را فراگرفت؛ از تیسین، که از ۱۶۳۶ تا ۱۶۴۰ به بررسی دقیق آثارش پرداخت، ارزش رنگ‌های گرم و پرمایه را آموخت.