ابوآ
اُبوآ (oboe)
ساز موسیقی از خانوادۀ بادی‌های چوبی. نوعی شاوم تربل (سوپرانو) اصلاح‌شده با لوله‌ای که قطر آن در قسمت بالا کم می‌شود و زبانۀ دوگانه‌ای بر آن سوار شده است. اُبوآ را خانوادۀ هوتتر[۱] که سازندگان آلات موسیقی بودند در حدود ۱۷۰۰ ساختند و در گروه موسیقی دربار لوئی چهاردهم به کار رفت. اُبوآی دو، با محدوده‌ای معمولاً حدود ۲.۵ اکتاو، آوایی غنی و بسیار پالایش‌یافته و شکوهمند دارد. آهنگ‌سازانی همچون ویوالدی[۲]، آلبینونی[۳]، ریشارد اشتراوس[۴]، مارتینو[۵] و دیگران برای این ساز کنسرتو ساخته‌اند. هاینتس هولیگر[۶] از استادان امروز نوازندگی اُبوآ است. بعد از اُبوآ، کاربردی‌ترین عضو این خانواده کر آنگله است، که یک فاصلۀ پنجم بم‌تر صدا می‌دهد. انواع آلتوی این ساز عبارت‌اند از اُبوآ د آمور (یک‌سوم کوچک بم‌تر) و اُبوآ دا کاچا (یک‌پنجم بم‌تر) که در آثار یوهان سباستیان باخ[۷] و سایر آهنگ‌سازان قرن ۱۸ یافت می‌شوند، و در ارکسترهای امروز جای خود را به کر آنگله داده‌اند. ساز کمیاب هکلفون[۸] نیز نوع باریتون اُبوآ است.