روبنس، پتر پل (۱۵۷۷ـ۱۶۴۰)
پتر پل روبنس Peter Paul Rubens | |
---|---|
زادروز |
زیگن، وستفالی۱۵۷۷م |
درگذشت | ۱۶۴۰م |
ملیت | فلاندری |
شغل و تخصص اصلی | نقاش |
آثار | تابلوی هتک ناموس دختران لیوکیپوس (۱۶۱۷م؛ نگارخانه قدیمی، مونیخ)، پایینآوردن پیکر مسیح از صلیب (ح ۱۶۱۱ـ۱۶۱۴م؛ کلیسای جامع آنتورپ) |
گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی جهان |
جوایز و افتخارات | استاد افتخاری هنر در دانشگاه کیمبریج |
روبنس، پتر پل (۱۵۷۷ـ۱۶۴۰م)(Rubens, Peter Paul)
نقاش فلاندری[۱]. از نقاشان نامآور دورۀ باروک[۲] بود. شور باروک ایتالیایی را به شمال اروپا برد، و آثار دینی و تمثیلی[۳] بیشماری برای کلیساها و کاخها آفرید که نشان از احاطهاش بر جلوههای نمایشی و حرکتی در پردههای بزرگ، و شیفتگیاش به رنگها و بافتهای پرمایه دارند. تکچهره نیز میکشید و در سالهای آخر عمر به منظرهپردازی هم پرداخت. تابلوی هتک ناموس دختران لئوکیپوس[۴] (۱۶۱۷م؛ نگارخانۀ قدیمی[۵]، مونیخ) نمونهای از آثار اوست. روبنس از نقاشی خسته نمیشد؛ در کمتر از ۴۰ سال، بیش از ۳ هزار اثر آفرید. درونمایههای متعددی را تصویر کرد: دینی، ازجمله پایینآوردن پیکر مسیح از صلیب[۶] (ح ۱۶۱۱ـ۱۶۱۴م؛ کلیسای جامع آنتورپ[۷])؛ تکچهره، همچون پردۀ مشهور به کلاه حصیری[۸] (ح ۱۶۲۰م؛ نگارخانۀ ملی لندن[۹])؛ زندگی روستایی، ازجمله تابلوی کِرمِس[۱۰] (ح ۱۶۲۲م؛ لوور[۱۱])؛ تمثیلی، همچون جنگ و صلح[۱۲] (ح ۱۶۲۹ـ۱۶۳۰م؛ نگارخانۀ ملی، لندن)؛ و منظره، ازجمله قلعۀ استِین[۱۳] (ح ۱۶۳۵ـ۱۶۳۷م؛ نگارخانۀ ملی لندن). روبنس در رنگپردازی و اصول تکنیکی بسیار مهارت داشت. شیوۀ ممتازی در نقاشی رنگوروغن ابداع کرد که در آن سایهها را با رنگ رقیق، و روشناییها را با قلمموی سرشار از رنگ میساخت. تأثیر او در نقاشان دیگر، ولاسکز[۱۴]، واتو[۱۵]، دُلاکروا[۱۶]، کانستبل[۱۷]، و دیگران، حد و مرز نداشت. روبنس مجموعهدار بزرگی هم بود (مرمرینههای باستانی و سنگهای قیمتی، تصاویر، نسخ خطی، و کتاب گردآوری میکرد). با علوم قدیم آشنایی داشت و با اهلِ فضل در سراسر اروپا مکاتبه میکرد. نیز دیپلماتی بود که پنج زبان میدانست. روبنس در زیگن[۱۸]، وستفالی[۱۹]، بهدنیا آمد؛ در ۱۵۸۷م او را به آنتورپ[۲۰] بردند. نقاشی را از استادان «رمانتیست[۲۱]»، توبیاس ورهاخت[۲۲]، آدام وان نورت[۲۳]، و اتو وان وِن[۲۴]، آموخت. در ۱۵۹۸م عضو صنف نقاشان آنتورپ[۲۵] شد. به ایتالیا رفت و نقاش دربار وینچنتسو گنتساگا[۲۶]، دوکِ مانتوا[۲۷]، شد (۱۶۰۰ـ۱۶۰۸م)، و تکچهرههای بسیاری از اشراف کشید. مطالعۀ آثار استادان ایتالیایی، بهویژه تیسین[۲۸] و ورونزه[۲۹]، در ونیز از عوامل عمدۀ رشد استعدادهای او بود. اوج هنرنماییاش در نقاشیهای دینی بزرگش (۱۶۰۹ـ۱۶۲۱م) برای کلیسای جامع و کلیسای یسوعیان[۳۰] آنتورپ مشهود است؛ گویی روبنس در این آثار، با بهرهبرداری از همۀ تمهیدات آرایشی و نمایشیِ سبک باروک، روح نهضت ضد پروتستان[۳۱] را جلوهگر میسازد. همین هنر تزیینی باشکوه را در مقیاسی بزرگتر در دورۀ آثار غیردینیاش از زندگی ماری دو مدیچی[۳۲] بهکار گرفت (۱۶۲۲ـ۱۶۲۵م). بهسبب مأموریتهای دیپلماتیک، در ۱۶۲۸م به اسپانیا رفت، و در آنجا از فیلیپ چهارم[۳۳] تکچهره ساخت، و با ولاسکز دیدار کرد. در سالهای ۱۶۲۹ـ۱۶۳۰م نیز به لندن رفت و استاد افتخاریِ هنر در دانشگاه کیمبریج[۳۴] شد، و سقف تالار ضیافت وایتهال[۳۵] را نقاشی کرد (که مرمت شده، و موجود است). در ۱۶۳۰م به آنتورپ بازگشت، و با دختر ۱۶سالهای با نام هلنا فورمان[۳۶] ازدواج کرد، که در نقاشیهای دینی و اسطورهای گوناگونش حضور یافت؛ چندین تکچهره نیز از او کشید.
- ↑ Flemish
- ↑ baroque
- ↑ allegorical
- ↑ The Rape of the Daughters of Leucippus
- ↑ Alte Pinakothek
- ↑ The Descent from the Cross
- ↑ Antwerp Cathedral
- ↑ Chapeau de pailles
- ↑ National Gallery, London
- ↑ Kermesse
- ↑ Louvre
- ↑ War and Peace
- ↑ Château de Steen
- ↑ Velázquez
- ↑ Watteau
- ↑ Delacroix
- ↑ Constable
- ↑ Siegen
- ↑ Westphalia
- ↑ Antwerp
- ↑ Romanticist
- ↑ Tobias Verhaecht
- ↑ Adam van Noort
- ↑ Otto van Veen
- ↑ Painters’ Guild in Antwerp
- ↑ Vincenzo Gonzaga
- ↑ Duke of Mantua
- ↑ Titian
- ↑ Veronese
- ↑ Church of the Jesuits
- ↑ Counter-Reformation
- ↑ Life of Marie de’Medici
- ↑ Philip IV
- ↑ Master of Arts of Cambridge University
- ↑ Banqueting Hall, Whitehall
- ↑ Helena Fourment