استرانسیوم
اِسْترانْسیوم (strontium)
عنصری فلزی، زرد کم‌رنگ، نرم و مفتول شدنی، با نماد Sr، عدد اتمی[۱] ۳۸، و جرم اتمی نسبی[۲] ۸۷.۶۲. از فلزات قلیایی خاکی[۳] است. در مقادیر کم و فقط به‌صورت سولفات[۴] و کربنات[۵]، اما در نقاط بسیار پراکنده است. نمک‌های استرانسیوم با شعلۀ قرمزرنگی می‌سوزند و در ساخت وسایل آتش‌بازی و منورها به‌کار می‌روند. ایزوتوپ‌های پرتوزای Sr-۸۹ و Sr-۹۰، با نیم‌عمر[۶] ۲۵ سال، از محصولات بسیار خطرناک صنایع هسته‌ای‌اند که بر اثر هم‌جوشی[۷] ناشی از انفجارات هسته‌ای در رآکتورهای نیروگاه‌های هسته‌ای تولید می‌شوند. استرانسیوم از لحاظ شیمیایی مشابه کلسیم[۸] است؛ در استخوان‌ها و بافت‌های دیگر ذخیره می‌شود پرتوزایی آن زیان‌آور است. در ۱۸۰۸، شیمی‌دان انگلیسی، هامفری دیوی[۹]، این عنصر را با الکترولیز[۱۰] جداسازی و نام‌گذاری کرد. نام این عنصر برگرفته از نام منطقه‌ای معدنی در اسکاتلند است که برای نخستین‌بار در آن‌جا یافت شد.