واشینگتن (امریکا)
| واشینگتن (امریکا) | |
|---|---|
| کشور | آمریکا |
| نام فارسی | واشینگتُن |
| نام لاتین | Washington |
| جمعیت | ۵,۸۹۴,۰۰۰ نفر |
| موقعیت | شمال غربی امریکا |
| مرکز | اولیمپیا |
| مساحت | ۱۷۶,۴۸۰ |
| شهرهای مهم | اولیمپیا؛ سیاتل؛ اسپوکن؛ تاکوما؛ اِوِرِت |
واشینگتُن (امریکا)(Washington)
ایالتی در شمال غربی امریکا، با ۵,۸۹۴,۰۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۶) و ۱۷۶,۴۸۰ کیلومتر مربع مساحت. در ۱۸۸۹ چهل‌‌ودومین ایالت امریکا شد. شهرهای مهم آن عبارت‌اند از اولیمپیا[۱]، مرکز ایالت؛ سیاتل[۲]؛ اسپوکن[۳]؛ تاکوما[۴]؛ و اِوِرِت[۵]. رود کلمبیا[۶] و ریزابه‌هایش در این ایالت جریان دارند. رشته‌کوه کَسکِید[۷] نیز از شمال به جنوب آن امتداد دارد. قلۀ سنت هلنز[۸] در ۱۹۸۰ فوران کرد و ۵۷ کشته و میلیون‌ها دلار خسارت برجا گذاشت. در ۱۹۳۸ این آتشفشان و مناطق اطراف آن به‌منزلۀ بنای ملی معرفی شدند. فعالیت‌های اقتصادی آن عبارت‌اند از کشاورزی، شیلات، جنگل‌کاری و استخراج معدن، گردشگری، و ساخت تجهیزات حمل‌‌ونقل. پیش از ورود اروپائیان اقوام سرخ‌پوست امریکایی، همچون یاکیما[۹]، نه پرسه[۱۰]، و چینوک، در این منطقه سکونت داشتند. در ۱۷۹۲، جورج ونکوور[۱۱] و رابرت گری[۱۲] رود کلمبیا را کشف کردند و در ۱۸۴۰ شرکت خلیج هودسن[۱۳] در این منطقه نفوذ کرد. به‌تدریج مبلغین مذهبی و تاجران خز وارد واشینگتن شدند. کشف طلا در رسیدن راه‌آهن مهاجرت بیشتر اروپائیان به این سرزمین را به‌همراه داشت. از ۱۸۵۵ تا ۱۸۵۹ جنگ‌هایی بین بومیان منطقه و مهاجران درگرفت و سرانجام بومیان شکست خوردند. رکود عظیم اقتصادی[۱۴] در دهۀ ۱۹۳۰ بر صنعت و اقتصاد این ایالت تأثیر گذاشت، اما جنگ جهانی دوم و احداث کارخانه‌های برقابی صنعت و اقتصاد آن را مجدداً شکوفا کرد. پس از جنگ جهانی دوم واشینگتن، مانند سایر ایالت‌های امریکا، شاهد رشد چشم‌گیر جمعیت بوده است. دانشگاه واشینگتن، در سیاتل؛ کتابخانۀ ملی واشینگتن[۱۵]، در اولیمپیا؛ موزۀ هنری سیاتل[۱۶]؛ و پارک ملی کوه رینیر[۱۷]، از مهم‌ترین مکان‌های ایالت مزبور به‌شمار می‌روند.