آبراهامیان، روبن (۱۸۸۱ـ۱۹۵۱)
آبْراهامیان، روبن (۱۸۸۱ـ۱۹۵۱)(Abrahamian, Rouben)
| روبن آبراهامیان Rouben Abrahamian | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۸۱م |
| درگذشت | ۱۹۵۱م |
| محل زندگی | ارمنستان، ایران |
| ملیت | ارمنستانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | زبان های شرقی دانشگاه پترزبورگ (۱۹۱۱م)، دکتری زبان شناسی (۱۹۲۵م) |
| شغل و تخصص اصلی | خاورشناس |
| گروه مقاله | خاورشناسی |
خاورشناس ارمنستانی. در ۱۹۱۱ دورۀ دانشکدۀ زبان‌های شرقی دانشگاه پترزبورگ را به‌پایان برد. در ۱۹۲۵ با نوشتن پایان‌نامه‌ای با نام گویش‌های فارسی یهودیان اصفهان و همدان (پاریس، ۱۹۳۵) در رشتۀ زبان‌شناسی دانشنامۀ دکتری گرفت. از ۱۹۱۲ تا ۱۹۲۰ در تفلیس و از ۱۹۲۱ تا ۱۹۴۶ در ایران به تدریس پرداخت. سال‌ها استاد دانشکدۀ خاورشناسی دانشگاه ایروان و کارمند علمی پژوهشگاه زبان ارمنستان بود. از آثارش: فردوسی و شاهنامۀ او به ارمنی (۱۹۳۴)؛ کتاب آموزش زبان پهلوی به فارسی (تهران، ۱۹۳۷)؛ ترجمۀ رباعیات باباطاهر عریان همدانی به ارمنی (۱۹۳۰)؛ دین قدیم ارمنیان (۱۹۴۶)؛ ترجمۀ ارداویراف نامک به ارمنی (۱۹۵۸)؛ فرهنگ پهلوی ـ فارسی ـ ارمنی ـ روسی ـ انگلیسی (ایروان، ۱۹۶۵).