ابی بن کعب، ابوالمنذر ( ـ/۱۹/۲۲/۲۹/۳۳ق)

اُبَیِّ بن کَعْب، ابوالمُنْذِر ( ـ/۱۹/۲۲/۲۹/۳۳ق)
(ملقب به سید‌القرّاء) از صحابۀ پیامبر (ص). جز ۷۰ تن از انصار بود که در عقبۀ دوم با پیامبر (ص) بیعت کردند. پیامبر (ص) پس از هجرت میان او و سعید بن زید بن عمرو یا طلحة بن عبیدالله عقد برادری بست. اُبّی در غزوات بدر و اُحد و سایر نبردها حضور داشته، و از کاتبان وحی نیز به‌شمار آمده است. گویند یکی از چهار صحابی انصاری است که در زمان حیات پیامبر (ص) به جمع‌آوری مصحف پرداختند و ازجمله معلمان بزرگ قرائت در آن دوران و پس از رحلت پیامبر (ص) بوده است، به‌طوری که قرائت او یکی از چند قرائت متداول بوده است. در دورۀ عثمان، از سوی او به جمع‌آوری قرآن مأمور شد. احادیثی در فضائل اهل بیت و نیز در فقه و تفسیر و سیره و اخلاق از او بر جای مانده است. بعد از رحلت پیامبر (ص) از دوازده‌نفری بود که در جانبداری از خلافت امام علی (ع) با ابوبکر محاجّه کردند.