محمودی، احمد (تهران ۱۲۵۳ـ همان جا ۱۳۰۹ش)
احمد محمودی | |
---|---|
زادروز |
تهران ۱۲۵۳ش |
درگذشت | همانجا ۱۳۰۹ش |
ملیت | ایرانی |
تحصیلات و محل تحصیل | دارالفنون به تحصیل ریاضی، طبیعی و ادبیات عرب |
شغل و تخصص اصلی | نمایشنامهنویس، نویسنده و مترجم |
شغل و تخصص های دیگر | کارگردان تئاتر |
آثار | نمایشنامه: حاجی ریاییخان، استاد نوروز پینهدوز( ۱۲۹۸ش)، نوروزشکن (قهرمان میرزا دلسوز لر) |
گروه مقاله | تیاتر |
محمودی، احمد (تهران ۱۲۵۳ـ همانجا ۱۳۰۹ش)
(ملقب به کمالالوزاره) نمایشنامهنویس، نویسنده و مترجم ایرانی و کارگردان تئاتر. در دارالفنون به تحصیل ریاضی، طبیعی و ادبیات عرب پرداخت و نزد مؤدبالملک زبان فرانسه آموخت. در ۱۲۹۴ش در تأسیس «کمدی ایران» مشارکت داشت. در ۱۲۹۵ش بهاتهام عضویت در کمیتۀ مجازات بهحبس افتاد و طرح اولیۀ داستان لوطی حارث (ناتوان) را نوشت. در ۱۲۹۶ش، نمایشنامۀ حاجی ریاییخان (تارتوف شرقی) را از مولیر اقتباس کرد که همان سال در گراند هتل اجرا شد. در ۱۲۹۸ش، استاد نوروز پینهدوز را منتشر کرد و نمایشنامۀ نوروزشکن (قهرمان میرزا دلسوز لر) را نوشت. در ۱۳۰۲ش، نمایشنامههای میرزا برگزیدۀ محرومالوکاله، و مقصر کیست؟( آدم و حوا) و در ۱۳۰۶ش، تیتیش مامانی (فقر عمومی) را نوشت و طبیب اجباری اثر مولیر را ترجمه کرد، و در ۱۳۰۹ش، ترجمۀ نفوس مرده اثر نیکلای گوگول را آغاز کرد که با مرگش ناتمام ماند. تعدادی از نمایشنامههایش را با حضور و همکاری اعضای خانواده در حیاط منزل مسکونیاش اجرا کرد.