شهیدی، سیدجعفر (بروجرد ۱۲۹۷ ـ تهران ۱۳۸۶ش)
شهیدی، سیّدجعفر (بروجرد ۱۲۹۷ ـ تهران ۱۳۸۶ش)
| سیّدجعفر شهیدی | |
|---|---|
| زادروز |
بروجرد 1297 ش |
| درگذشت | تهران 1386ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دکترای زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران |
| شغل و تخصص اصلی | پژوهشگر ادبیات |
| شغل و تخصص های دیگر | مترجم |
| آثار | جنایات تاریخ، در 3 جلد (1327ـ1330)؛ زندگانی فاطمه (س) (1330)؛ شرح مشکلات اشعار انوری (1357) |
| گروه مقاله | ادبیات فارسی |
| جوایز و افتخارات | دوبار برندۀ جایزۀ کتاب سال جمهوری اسلامی ایران |
پژوهشگر، استاد ممتاز دانشگاه، مترجم و مصحح ایرانی. دروس صرف و نحو، منطق و مقدمات و اصول فقه را نزد علمای بروجرد آموخت. سپس به نجف اشرف رفت (۱۳۲۰ش) و دروس سطح، خارج و معقول را از استادان و عالمان آن‌جا ازجمله آیت‌الله خویی فرا گرفت. پس از بازگشت به ایران به دانشگاه راه یافت و در رشتۀ منقول مدرک کارشناسی و در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران دانشنامۀ دکتری گرفت (۱۳۴۰). در ۱۳۲۸ به‌عضویت مؤسسۀ لغت‌نامۀ دهخدا درآمد و از ۱۳۴۶ تا پایان عمر ریاست آن را برعهده داشت. ادامه و تکمیل لغت‌نامۀ دهخدا و نیز ادامه و تکمیل فرهنگ فارسی معین (پس از بیماری دکتر معین در ۱۳۴۶) مدیون همت اوست. از تألیفات اوست: جنایات تاریخ، در ۳ جلد (۱۳۲۷ـ۱۳۳۰)؛ زندگانی فاطمه (س) (۱۳۳۰)؛ شرح مشکلات اشعار انوری (۱۳۵۷)؛ تاریخ تحلیلی اسلام (دو جلد)؛ زندگانی امام علی بن الحسین (ع)، برندۀ جایزۀ کتاب سال جمهوری اسلامی ایران (۱۳۶۶). شرح مثنوی، ادامۀ کار فروزانفر. از ترجمه‌های اوست: ابوذر غفاری (۱۳۳۰)؛ شیرزن کربلا (۱۳۳۲)؛ انقلاب بزرگ (۱۳۵۵)؛ ترجمۀ نهج‌البلاغه، برندۀ جایزۀ کتاب سال جمهوری اسلامی ایران (۱۳۶۹). از تصحیحات اوست: آتشکدۀ آذر (۱۳۳۷)؛درّۀ نادره (۱۳۴۱) برنده جایزۀ کتاب سال ۱۳۴۱؛ براهین‌العجم (۱۳۵۱).