مکی، حسین (یزد ۱۲۹۲ـ تهران ۱۳۷۸ش)
مَکّی، حسین (یزد ۱۲۹۲ـ تهران ۱۳۷۸ش)
| حسین مکی | |
|---|---|
| زادروز |
یزد ۱۲۹۲ش |
| درگذشت | تهران ۱۳۷۸ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | سیاستمدار |
| شغل و تخصص های دیگر | مورخ |
| آثار | تاریخ بیست ساله ایران (۸ جلد)؛ کتاب سیاه؛ زندگی سیاسی احمدشاه |
| گروه مقاله | تاریخ ایران |
رجل سیاسی، نمایندۀ مجلس شورای ملی، نویسنده و تاریخ‌نگار دورۀ پهلوی. مَکّی تحصیلات خود را در مدرسۀ سلطانی و دارالمعلمین به پایان رساند (۱۳۲۰ش) و در ادارۀ راه‌آهن دولتی ایران به‌کار مشغول و در ۱۳۲۲ش در کابینۀ سهیلی بازرس نخست‌وزیری و پس از آن معاون شهرداری تهران شد. مکّی در دورۀ پانزدهم از اراک نمایندۀ مجلس شورای ملی گردید و یکی از مخالفان لایحۀ الحاقی نفت «گِسْ‌ـ‌گُلشائیان» بود. او همچنین در دوره‌های شانزدهم و هفدهم مجلس از تهران نماینده شد. در این زمان وی از اعضای مؤسس جبهۀ ملی بود که برای ملی‌کردن صنعت نفت تلاش فراوانی کرد. در زمان خلع ید، دکتر محمد مصدق (نخست‌وزیر) مَکّی را در آبادان مأمور نظارت بر خلع ید کرد. در مجلس هفدهم به جبهۀ مخالفان دکتر مصدق پیوست و جزو یاران و همفکران آیت‌الله کاشانی بود. حسین مکی تألیفاتی متعدد در تاریخ سیاسی معاصر و نهضت ملی ایران دارد که تاریخ بیست‌ساله ایران (۸ جلد)، کتاب سیاه، کتاب خلع ید، دوران نهضت ملی، زندگی سیاسی احمدشاه از آثار مهم اوست.