امامی، میرزا آقا (۱۲۶۰ـ۱۳۳۴ش)

میرزا آقا امامی;
زادروز	۱۲۶۰ش;
درگذشت	۱۳۳۴ش
محل زندگی	اصفهان
ملیت	ایرانی
شغل و تخصص اصلی	نگارگر
شغل و تخصص های دیگر	مهارت در هنرهای تذهیب، نقشه قالی، گل و مرغ، طلااندازی و سوخت و معرق
آثار	سوخت و معرق چرم با نام بوستان (۱۳۰۵ش)
گروه مقاله	نگارگری و مجسمه سازی ایران
خویشاوندان سرشناس	میرزا نصرالله امامی (جد)، زینب السادات امامی (دختر)
جوایز و افتخارات	مبدع سوخت و معرق چرم

میرزا آقا اِمامی (۱۲۶۰ـ ۱۳۳۴ش)

نگارگر ایرانی. شیوۀ رضا عباسی را از نو رایج کرد. در هنر تذهیب، نقشۀ قالی، گل و مرغ، طلااندازی، و سوخت و معرّق مهارت داشت؛ او را باید مبدع سوخت و معرّق چرم (نقاشی و تذهیب روی قطعات چرم دباغی‌شده و جاسازی آن به‌شیوۀ معرق یا موزائیک) دانست. ظرافتِ بسیار و استحکام در طرح و اجرا ویژگی هنر اوست. در رنگ‌آمیزی آثارش از رنگ‌های معدنی‌ (سنّتی) بهره می‌گرفت. میرزا آقا امامی در اصفهان زندگی می‌کرد، و در همان دیار فوت‌وفن نگارگری و تذهیب و تشعیر و گل‌ومرغ‌سازی را آموخت. بعدها در مجمع‌الصنایع تهران نزد صنیع همایون رمز و راز تذهیب را به‌تمامی فرا گرفت، سپس به اصفهان بازگشت و کارگاهی برای هنرآفرینی‌هایش در آن شهر برپا کرد. شاگردان بسیاری را تعلیم داد که خود استادان برجسته‌ای شدند، ازجمله حسین اسلامیان، محمود فرشچیان، و غیره. دو لنگۀ در چوبی با تکنیک نقاشی روغنی (زیرلاکی) از وی در موزۀ هنرهای ملی نگهداری می‌شود، که به‌خوبی از مهارت‌های وی نشان دارد. اثر سوخت و معرّق چرم با نام بوستان (۱۳۰۵ش) از دیگر آثار اوست. میرزا نصرالله امامی، نقاش‌باشیِ معروف دورۀ ناصری، جدّ وی بود. دختر میرزا آقا امامی، زینب‌السادات امامی نیز نگارگر است و در اصفهان هنرآفرینی می‌کند.