شیکوکو: تفاوت میان نسخه‌ها

کوچک‌ترین جزیره از چهار جزیرۀ اصلی ژاپن، در جنوب هونشو<ref>Honshu</ref>، در شرق کیوشو<ref>Kyushu </ref>، با ۱۸,۸۰۰ کیلومتر مربع مساحت و ۴,۱۸۳,۰۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۵). چهار استان کاگاوا<ref>Kagawa </ref>، توکوشیما<ref>Tokushima </ref>، اهیمه<ref>Ehime </ref>، و کوچی<ref>Kochi </ref> را در خود جا داده است. شهرهای بزرگ آن عبارت‌اند از ماتسویاما<ref>Matsuyama </ref> و تاکاماتسو<ref>Takamatsu </ref>. تراکم جمعیت بیشتر در جلگه‌های کوچک ساحلی در مقابل دریای درون‌بومی<ref>Inland Sea </ref> است. شیکوکو دارای آب و هوای معتدل، اما همواره با طوفان‌های شدید دریایی و بارندگی‌های سنگین تابستانی روبه‌رو است. میزان بارش سالانه در جنوب به ۲۶۶ سانتی‌متر می‌رسد. قلۀ ایشی‌زوچی<ref>Mount Ishizuchi </ref>، با ۱,۹۸۰ متر ارتفاع، مرتفع‌ترین نقطۀ آن است. جزیرۀ شیکوکو از لحاظ منابع کانی فقیر است و کارخانه‌های بزرگ ندارد. پلی معلق بر فراز گرداب ناروتو<ref>Naruto </ref>، در سِتو نایکای<ref>Seto Naikai </ref> (دریای درون‌بومی) شیکوکو را به جزیرۀ آواجی‌شیما<ref>Awajishima</ref> متصل کرده است.