حمید لولایی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
بازیگر ایرانی تئاتر، سینما و تلویزیون. بیشتر برای ایفای نقشهای کمدی در سریالهای طنز تلویزیونی شناخته شده است. | بازیگر ایرانی تئاتر، سینما و تلویزیون. بیشتر برای ایفای نقشهای کمدی در سریالهای طنز تلویزیونی شناخته شده است. | ||
پس از اتمام تحصیلات متوسطه، در سالهای 1353 و 1354 در دانشکدهی هنرهای دراماتیک و [[کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان]] دورههای آموزش بازیگری را پشت سر گذاشت. او از سال 1358 بازیگری تئاتر را آغاز کرده است. در این سال در تئاتر «سبزه، دوست بچهها» (به کارگردانی [[رضا ژیان]]) در دو | پس از اتمام تحصیلات متوسطه، در سالهای 1353 و 1354 در دانشکدهی هنرهای دراماتیک و [[کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان]] دورههای آموزش بازیگری را پشت سر گذاشت. او از سال 1358 بازیگری تئاتر را آغاز کرده است. در این سال در تئاتر «سبزه، دوست بچهها» (به کارگردانی [[رضا ژیان]]) در دو نقش فیل و دارکوب ظاهر شد. در سال ۱۳۵۹ در نمایش «بچهها و خمرهی سخنگو» (به کارگردانی [[سیاوش طهمورث]]) و کمی بعد در تئاتر «آن شصت نفر، آن شصت هزار» (به کارگردانی بهرام ابراهیمی) بازی کرد. نخستین بازی لولایی در تلویزیون در سریال فراموشخانه (عبدالرضا نوابصفوی- 1370) بود، اما شهرت وی بیشتر پس از بازی در سریالهای طنز ''نوروز ۷۲'' و ''ساعت خوش'' به دست آمد و با سریال ''زیر آسمان شهر'' در نقش «خشایار مستوفی» بیشتر شد. لولایی در سینما نیز اولین بار با فیلم ''پیکرتراش- از عوج تا اوج'' (محمدرضا ممجد- 1360) جلوی دوربین رفته است. | ||
لولایی در [[بیست و چهارمین دوره جشنواره فیلم فجر|بیست و چهارمین دورهی جشنوارهی فیلم فجر]] (1384) برای بازی در فیلم ''چند میگیری گریه کنی''، برندهی سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد جشنواره شده است. وی مدتی نیز مدیریت سینما آزادی را به عهده داشته است. | لولایی در [[بیست و چهارمین دوره جشنواره فیلم فجر|بیست و چهارمین دورهی جشنوارهی فیلم فجر]] (1384) برای بازی در فیلم ''چند میگیری گریه کنی''، برندهی سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد جشنواره شده است. وی مدتی نیز مدیریت سینما آزادی را به عهده داشته است. | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
'''گزیدهی مجموعههای تلویزیونی''' | '''گزیدهی مجموعههای تلویزیونی''' | ||
''نوروز ۷۲ (داریوش کاردان- 1372)؛ ساعت خوش (مهران مدیری- 1373)؛ مجید دلبندم (رضا عطاران- 1377)؛ قطار ابدی (رضا عطاران- 1379)؛ زیر آسمان شهر- سریهای اول و دوم و سوم (مهران غفوریان- 1380 و 1381)؛ خانه به دوش (رضا عطاران- 1383)؛ زندگی به شرط خنده (مهدی مظلومی- 1384)؛ ترش و شیرین (رضا عطاران- 1386)؛ چارخونه (سروش صحت- 1386)؛ پیامک از دیار باقی (سیروس مقدم- 1386)؛ بزنگاه (رضا عطاران- 1387)؛ مسافران (رامبد جوان- 1388)؛ خوشنشینها (سعید آقاخانی- 1389)؛ چهار چرخ (جواد مزدآبادی- 1390)؛ دزد و پلیس (سعید آقاخانی- 1391)؛ شب عید (سعید آقاخانی- 1397).'' | ''نوروز ۷۲'' (داریوش کاردان- 1372)؛ ''ساعت خوش'' (مهران مدیری- 1373)؛ ''مجید دلبندم'' (رضا عطاران- 1377)؛ ''قطار ابدی'' (رضا عطاران- 1379)؛ ''زیر آسمان شهر- سریهای اول و دوم و سوم'' (مهران غفوریان- 1380 و 1381)؛ ''خانه به دوش'' (رضا عطاران- 1383)؛ ''زندگی به شرط خنده'' (مهدی مظلومی- 1384)؛ ''ترش و شیرین'' (رضا عطاران- 1386)؛ ''چارخونه'' (سروش صحت- 1386)؛ ''پیامک از دیار باقی'' (سیروس مقدم- 1386)؛ ''بزنگاه'' (رضا عطاران- 1387)؛ ''مسافران'' (رامبد جوان- 1388)؛ ''خوشنشینها'' (سعید آقاخانی- 1389)؛ ''چهار چرخ'' (جواد مزدآبادی- 1390)؛ ''دزد و پلیس'' (سعید آقاخانی- 1391)؛ ''شب عید'' (سعید آقاخانی- 1397)''.'' | ||
'''گزیدهی فیلمهای سینمایی''' | '''گزیدهی فیلمهای سینمایی''' | ||
''دیدار (محمدرضا هنرمند- ۱۳۷۳)؛ آرزوی بزرگ (خسرو شجاعی- ۱۳۷۳)؛ مرد نامرئی (فریال بهزاد- ۱۳۷۴)؛ مرد عوضی (محمدرضا هنرمند- ۱۳۷۶)؛ چند میگیری گریه کنی (شاهد احمدلو- ۱۳۸۴)؛ قاعدهی بازی (احمدرضا معتمدی- ۱۳۸۵)؛ لامپ ۱۰۰ (سعید آقاخانی- ۱۳۹۲)؛ آپاچی (آرش معیریان- ۱۳۹۷). | ''دیدار'' (محمدرضا هنرمند- ۱۳۷۳)؛ ''آرزوی بزرگ'' (خسرو شجاعی- ۱۳۷۳)؛ ''مرد نامرئی'' (فریال بهزاد- ۱۳۷۴)؛ ''مرد عوضی'' (محمدرضا هنرمند- ۱۳۷۶)؛ ''چند میگیری گریه کنی'' (شاهد احمدلو- ۱۳۸۴)؛ ''قاعدهی بازی'' (احمدرضا معتمدی- ۱۳۸۵)؛ ''لامپ ۱۰۰'' (سعید آقاخانی- ۱۳۹۲)؛ ''آپاچی'' (آرش معیریان- ۱۳۹۷). | ||
----<br /> | ----<br /> | ||
[[رده:سینما]] | [[رده:سینما]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص (بازیگران)]] | [[رده:ایران - اشخاص (بازیگران)]] | ||