پامنار، خیابان: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
پامِنار، خیابان <br> | پامِنار، خیابان <br> | ||
<p>در دورۀ [[قاجاریه، سلسله|قاجار]] از محلههای عودلاجان بود. پس از توسعۀ شهر تهران در ۱۲۸۴ق، در دورۀ سلطنت [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدینشاه قاجار]]، در محل دروازه شمیران، از دروازههای چهارگانه تهران در دورۀ [[صفویه|صفوی]] احداث شد. بهسبب وجود مناری کاشیکاریشده در آن جا، که بقایای مسجد یا مدرسهای بود، به پا(ی)منار شهرت یافت. پامنار بازارچۀ معروفی داشت و در سهراهِ دانگی پامنار، مدرسۀ دانگی و در قسمت دیگری از آن مدرسۀ نیاکی تأسیس شد. سفارت روسیه پیش از انتقال به پارک اتابک (محل کنونی سفارت) در پامنار بود و امروزه ادارۀ بازرگانی سفارت روسیه است. خانه آیتالله [[کاشانی، سید ابوالقاسم (تهران ۱۲۶۴ـ۱۳۴۰ش)|سیدابوالقاسم کاشانی]] در پامنار بود و از این رو آن محله، مرکز تجمعات سیاسی بود. یکی از اولین مدارس پسرانۀ تهران به نام سعدی در پامنار تأسیس شده بود که بعدها به دانشسرای مقدماتی و پس از پیروزی [[انقلاب اسلامی ایران]] به مرکز حزب جمهوری اسلامی تبدیل شد و واقعۀ شهادت ۷۲ نفر در هفتم تیر ۱۳۶۰ در آن محل رخ داد. پامنار امروز خیابانی بین [[سرچشمه، محله|سرچشمه]] و [[امیرکبیر، خیابان|خیابان امیرکبیر]] است. قائممقام فراهانی و آیتالله کاشانی در پامنار سکونت داشتند. چند خانۀ قدیمی تاریخی از جمله خانۀ مؤتمنالاطبا و رضاقلی در این خیابان وجود دارد.</p> | <p>در دورۀ [[قاجاریه، سلسله|قاجار]] از محلههای [[عودلاجان]] بود. پس از توسعۀ شهر تهران در ۱۲۸۴ق، در دورۀ سلطنت [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدینشاه قاجار]]، در محل دروازه شمیران، از دروازههای چهارگانه تهران در دورۀ [[صفویه|صفوی]] احداث شد. بهسبب وجود مناری کاشیکاریشده در آن جا، که بقایای مسجد یا مدرسهای بود، به پا(ی)منار شهرت یافت. پامنار بازارچۀ معروفی داشت و در سهراهِ دانگی پامنار، مدرسۀ دانگی و در قسمت دیگری از آن مدرسۀ نیاکی تأسیس شد. سفارت روسیه پیش از انتقال به پارک اتابک (محل کنونی سفارت) در پامنار بود و امروزه ادارۀ بازرگانی سفارت روسیه است. خانه آیتالله [[کاشانی، سید ابوالقاسم (تهران ۱۲۶۴ـ۱۳۴۰ش)|سیدابوالقاسم کاشانی]] در پامنار بود و از این رو آن محله، مرکز تجمعات سیاسی بود. یکی از اولین مدارس پسرانۀ تهران به نام سعدی در پامنار تأسیس شده بود که بعدها به دانشسرای مقدماتی و پس از پیروزی [[انقلاب اسلامی ایران]] به مرکز حزب جمهوری اسلامی تبدیل شد و واقعۀ شهادت ۷۲ نفر در هفتم تیر ۱۳۶۰ در آن محل رخ داد. پامنار امروز خیابانی بین [[سرچشمه، محله|سرچشمه]] و [[امیرکبیر، خیابان|خیابان امیرکبیر]] است. قائممقام فراهانی و آیتالله کاشانی در پامنار سکونت داشتند. چند خانۀ قدیمی تاریخی از جمله خانۀ مؤتمنالاطبا و رضاقلی در این خیابان وجود دارد.</p> | ||
<br><!--13050200--> | <br><!--13050200--> | ||
[[رده:جغرافیای ایران]] | [[رده:جغرافیای ایران]] | ||
[[رده:تهران]] | [[رده:تهران]] |