حاج ابوالحسن خان اردلان فخرالملک: تفاوت میان نسخه‌ها

از بزرگان عصر [[قاجاریه، سلسله|قاجار]]، پسر رضا قلی خان والی کردستان و طوبی خانم دختر [[عباس میرزا قاجار|عباس میرزا نایب‌السلطنه]]. او پسر عمۀ [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین شاه]] بود. در تهران متولد شد. ابتدا از غلام‌بچگان و بعد هم از پیشخدمتان ناصرالدین شاه بود. کم‌کم ترقی کرد و به منصب‌های مهم نظامی همچون سرتیپی و امیر تومانی رسید و از جمله درباریان ناصرالدین شاه و نیز [[مظفر الدین شاه قاجار|مظفرالدین شاه قاجار]] شد. او در 1306ق همراه با ناصرالدین شاه به اروپا رفت و در بازگشت در 1307ق، ملقب به فخرالملک شد. (لقبی که ابتدا متعلق به عبدالحسین خان معروف به کفری بود، اما شاه قاجار برای توهین به او و کم ارزش کردنش، این لقب را از وی گرفت و به ابوالحسن خان داد.) ابوالحسن خان در 1312ق رئیس فوج عرب و عجم بسطام شد. در 1314ق (دوران مظفرالدین شاه) به جای عضدالدوله، به حکومت همدان منصوب شد. در 1316ق به حکومت [[عراق عجم]] رسید. در 1319ق، او منصب امیر تومانی گرفت. در 1321ق وزیر تجارت شد و دو سال در آن مقام بود. در دوران [[مشروطه]]، از طرفداران مشروطه بود. مدت کوتاهی در دوران [[استبداد صغیر]]، حاکم زنجان بود. سپس از ایران رفت.