اسلام: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
اسلام<br /> [[File:11319100-1.jpg|thumb]][[File:11319100.jpg|thumb|اسلام]]آخرین و کاملترین دین توحیدی و ابراهیمی جهان که حدود ۱۴۰۰ سال پیش از سوی خدا توسط محمد بن عبدالله (ص) برای هدایت انسان به سوی رستگاری در مکه اعلام شد و به خاطر جذابیت و آزادیبخشبودن آن در مدتی کمتر از ۲۳ سال تقریباً همۀ ساکنان عربستان آن را پذیرفتند و با گسترشی سریع و چشمگیر در | اسلام<br /> [[File:11319100-1.jpg|thumb]][[File:11319100.jpg|thumb|اسلام]]آخرین و کاملترین دین توحیدی و ابراهیمی جهان که حدود ۱۴۰۰ سال پیش از سوی خدا توسط [[محمد (ص) (مکه ۵۳پیش از هجرت ـ مدینه ۱۱ق)|محمد بن عبدالله]] (ص) برای هدایت انسان به سوی رستگاری در مکه اعلام شد و به خاطر جذابیت و آزادیبخشبودن آن در مدتی کمتر از ۲۳ سال تقریباً همۀ ساکنان عربستان آن را پذیرفتند و با گسترشی سریع و چشمگیر در فاصلهای کمتر از نیم قرن به دین غالب بخش وسیعی از [[آسیا، قاره|آسیا]] و [[آفریقا]] مبدل شد. این دین هماکنون با ۱میلیارد و ۵۷۰میلیون پیرو (۲۰۰۹)، در مکان دوم، پس از دین مسیحیت، جای دارد. پیروان این دین را مُسْلِم یا مسلمان می خوانند. | ||
'''معنای اسلام'''. اسلام در زبان عربی از ریشه (س ل م) بهمعنای تسلیم، اطاعت و صلح اشتقاق یافته است. آن را به اخلاص در عبادت خدا و اعتقاد به شریعت حضرت محمد (ص) و تسلیم در برابر احکام دین هم تعریف کردهاند. تسلیم جامعترین تعریف برای اسلام است که شامل اطاعت، صلح و ایمنی می شود، همچنان که در روایات آمده است که مسلمان کسی است که دیگران از دست و زبان او ایمن باشند. مطابق با بیان قرآن، این دین به هیچ روی میان پیامبران الهی جدایی قائل نیست ( بقره /۲/ ۱۳۶)، بلکه همۀ آنها را | '''معنای اسلام'''. اسلام در زبان عربی از ریشه (س ل م) بهمعنای تسلیم، اطاعت و صلح اشتقاق یافته است. آن را به اخلاص در عبادت خدا و اعتقاد به شریعت حضرت محمد (ص) و تسلیم در برابر احکام دین هم تعریف کردهاند. تسلیم جامعترین تعریف برای اسلام است که شامل اطاعت، صلح و ایمنی می شود، همچنان که در روایات آمده است که مسلمان کسی است که دیگران از دست و زبان او ایمن باشند. مطابق با بیان قرآن، این دین به هیچ روی میان پیامبران الهی جدایی قائل نیست ([[بقره، سوره|بقره]] /۲/ ۱۳۶)، بلکه همۀ آنها را به عنوان انسان های معصوم که مبلّغ دینی واحد با صورتهای گوناگون هستند مورد احترام قرار میدهد. دین همۀ آنها اسلام است، و آموزه مشترک آن تسلیم در برابر فرمان خداوند یکتاست. بر این اساس، واژه اسلام در قرآن گاهی به معنای مطلق دین خدا (آل عمران، ۶۷؛ بقره، ۱۲۸؛ [[نساء، سوره|نساء]]، ۱۲۵) و گاه به معنای خاص دین حضرت رسول (ص) ([[آل عمران، سوره|آل عمران]]، ۱۹و ۸۵؛ [[مایده، سوره|مائده]]، ۳) آمده است. | ||
'''اسلام و ایمان در قرآن'''. رابطۀ اسلام با ایمان با تعابیری مختلف بیان شده است. از بیانات قرآنی (حجرات، ۴۹ و ۱۴) استفاده می شود که اسلام آوردن، مرحلهای آغازین در پذیرش دین الهی است و لزوماً با ایمانی راسخ در قلب همراه نیست. اسلام اظهار اعتقاد به زبان است اما ایمان حقیقت اعتقاد است. بدین جهت به عقیده اغلب مسلمانان از شیعه و سنّی، اسلام غیر از ایمان است. در واقع هر مؤمنی مسلمان است، اما هر مسلمانی لزوماً مؤمن نیست. اما معتزله، زیدیه وخوارج فرقی بین اسلام و ایمان قائل نیستند. | '''اسلام و ایمان در قرآن'''. رابطۀ اسلام با ایمان با تعابیری مختلف بیان شده است. از بیانات قرآنی (حجرات، ۴۹ و ۱۴) استفاده می شود که اسلام آوردن، مرحلهای آغازین در پذیرش دین الهی است و لزوماً با ایمانی راسخ در قلب همراه نیست. اسلام اظهار اعتقاد به زبان است اما ایمان حقیقت اعتقاد است. بدین جهت به عقیده اغلب مسلمانان از شیعه و سنّی، اسلام غیر از ایمان است. در واقع هر مؤمنی مسلمان است، اما هر مسلمانی لزوماً مؤمن نیست. اما معتزله، زیدیه وخوارج فرقی بین اسلام و ایمان قائل نیستند. |