اسلایفر، وستو ملوین (۱۸۷۵ـ۱۹۶۹): تفاوت میان نسخه‌ها

 

اِسلایْفِر، وِستو مِلْوین (۱۸۷۵ـ۱۹۶۹)(Slipher, Vesto Melvin)<br/> [[File:11321900.jpg|thumb|اِسلايْفِر، وِستو مِلْوين]] {{جعبه زندگینامه

}}اخترشناس امریکایی. ثابت کرد سحابی‌های مارپیچی<ref>spiral nebulae

</ref> در بیرون از کهکشان ما قرار گرفته‌اند. همچنین، وجود ذرات ماده را در فضای بین ستاره‌ای کشف کرد. فعالیت او در زمینۀ طیف‌بینی شناخت انسان را نسبت‌به چرخش‌های سیاره‌ای<ref> planetary rotation</ref> و سحابی<ref> nebular rotation </ref>، جوّهای سیاره‌ای و ستاره‌ای، و سحابی‌های پخشیده<ref>diffiuse nebulae </ref> و مارپیچی افزایش داده است. در مالبریِ<ref>Mulberry</ref> ایندیانا زاده شد و در دانشگاه ایندیانا درس خواند. در ۱۹۰۲، به رصدخانۀ لوئل<ref> Lowell Observatory </ref> در آریزونا پیوست و از ۱۹۲۶ تا ۱۹۵۲، سرپرست این رصدخانه بود. اسلایفر دوره‌های چرخش زهره<ref>Venus </ref>، مریخ<ref>Mars </ref>، مشتری<ref>Jupiter</ref>، زحل<ref> Saturn </ref>، و اورانوس<ref>Uranus </ref> را اندازه گرفت. تحقیقات او در زمینۀ مشتری برای نخستین‌بار وجود نوارهایی را در طیف این سیاره نشان داد. او و همکارانش وابستگی این نوارها را به عناصری فلزی، ازجمله آهن و مس<ref>copper </ref>، تشخیص دادند. همچنین، نشان داد که سحابی پخشیدۀ پروین<ref>Pleiades</ref> طیفی مشابه ستاره‌های اطرافش دارد و نتیجه گرفت که درخشش سحابی حاصل نوری است که از ستاره‌ها بازتابیده می‌شود. اندازه‌گیری‌های اسلایفر در زمینۀ سرعت‌های شعاعیِ<ref> radial velocities </ref> سحابی‌های مارپیچی، از ۱۹۱۲ تا ۱۹۲۵، ثابت کرد که این سحابی‌ها باید در بیرون از کهکشان ما قرار داشته باشند. این کشف راه را برای درک حرکت کهکشان‌ها، و وضع نظریه‌های کیهان‌شناسی‌ای هموار ساخت که انبساط عالم<ref>expansion of the universe</ref> را توضیح می‌دهند.

[[Category:اخترشناسی]] [[Category:(اخترشناسی)اشخاص و آثار]]