اسکات، رابرت (۱۸۶۸ـ۱۹۱۲): تفاوت میان نسخه‌ها

[[پرونده:11301300-1.jpg|بندانگشتی]]{{جعبه زندگینامه|عنوان=یان اسمیت|نام=Ian Smith|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۹۱۹م|تاریخ مرگ=۲۰۰۷م|دوره زندگی=|ملیت=رودزیایی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=دولتمرد|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=نخست وزیر رودزیا (۱۹۶۴ تا ۱۹۷۹)|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=تاریخ جهان|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}

اِسکات، رابِرت (۱۸۶۸ـ۱۹۱۲)(Scott,Robert)

افسر نیروی دریایی بریتانیا و کاشف جنوبگان<ref>Antarctica</ref>. متولد دِوُنپورت<ref>Devonport  

</ref>، انگلستان. اسکات در ۱۴سالگی وارد نیروی دریایی سلطنتی<ref>Royal Navy </ref> شد. در ۱۹۰۰، ریاست اکتشافات ملی جنوبگان<ref>National Antractic Expedition</ref> را برعهده گرفت. در ۱۹۰۱، انگلستان را ترک کرد و در سواحل تنگۀ مک‌مردو<ref> McMurdo </ref>، در جنوبگان، یک پایگاه خشکی دایر کرد. در شرق یخپهنۀ راس<ref>Ross Ice Shelf </ref> به اکتشاف پرداخت و شبه‌جزیرۀ ادوارد هفتم<ref>Edward VII </ref> را نام‌گذاری و با سورتمه تا ویکتوریا لند<ref>Victoria Land </ref> سفر کرد. این مأموریت در ۱۹۰۴ به‌پایان رسید. در ۱۹۱۰، دومین سفر اکتشافی خود را به جنوبگان، با هدف رسیدن به قطب جنوب<ref>South Pole</ref>، آغاز کرد. این‌بار نیز در تنگۀ مک‌مِردو به خشکی گام نهاد و با چهار همراه، ۲,۹۶۴ کیلومتر را با سورتمه پیمود که طولانی‌ترین سفر با سورتمه در مناطق قطبی به‌شمار می‌رود. در ۱۷ ژانویه ۱۹۱۲، به جنوبی‌ترین نقطۀ قطبی رسید و چادر و پرچم روآلد آموندسن<ref> Roald Amundsen</ref>، کاشف نروژی، را که پنج هفته زودتر به هدف رسیده بود، پیدا کرد. در مسیر بازگشت، هر پنج نفر جان خود را از دست دادند. هشت ماه بعد، گروه تجسس اجساد و اسناد گران‌بهایی را که در چادر آن‌ها باقی مانده بود کشف کرد. خاطرات روزانۀ اسکات و سایر اسنادی که از او باقی مانده بود در ۱۹۱۳ به چاپ رسید.