کلود براسور: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
(به فرانسوی: Claude Brasseur) بازیگر فرانسوی تئاتر، سینما و تلویزیون. پسر دو تن از بازیگران نامدار فرانسه، پیر براسور<ref>Pierre Brasseur</ref> و اودت ژوایو<ref>Odette Joyeux</ref>، و خود از ممتازترین بازیگران فرانسه است که طی حدود 65سال فعالیت هنری در بیش‌تر از صد فیلم سینمایی، 35 نمایش و افزون بر 30 فیلم و سریال تلویزیونی بازی کرده بود. | (به فرانسوی: Claude Brasseur) بازیگر فرانسوی تئاتر، سینما و تلویزیون. پسر دو تن از بازیگران نامدار فرانسه، پیر براسور<ref>Pierre Brasseur</ref> و اودت ژوایو<ref>Odette Joyeux</ref>، و خود از ممتازترین بازیگران فرانسه است که طی حدود 65سال فعالیت هنری در بیش‌تر از صد فیلم سینمایی، 35 نمایش و افزون بر 30 فیلم و سریال تلویزیونی بازی کرده بود. | ||
پس از گذراندن تحصیلات مقدماتی و متوسطه در مدارس شبانه‌روزی، تحصیلاتش را در کنسرواتوار پاریس<ref>Conservatoire national supérieur d'art dramatique</ref> به پایان برد. کارش را در تئاتر آغاز کرد و از دورۀ تحصیل در مدرسۀ شبانه‌روزی روی صحنه رفت (1954). دو سال بعد وارد سینما شد. در اوایل دهۀ ۱۹۶۰ با ''سرجوخۀ فراری''<ref>''Le Caporal épinglé''</ref> (ساختۀ ژان رنوآر) به شهرت رسید. به‌یادماندنی‌ترین نقش‌هایش را در همان دهه و اوائل دهۀ 1970 برای [[گدار، ژان ـ لوک (۱۹۳۰)|ژان لوک گدار]] (''دستۀ جداافتاده''<ref>''Bande à part''</ref>)، مارسل اوفولس<ref>Marcel Ophüls</ref> (''پوست موز''<ref>''Peau de banane''</ref>)، [[کوستا ـ گاوراس، کنستاندینوس (۱۹۳۳)|کنستانتین کوستا گاوراس]] (''مرد اضافی''<ref>''Un homme de trop''</ref>) و [[فرانسوا تروفو]] (''دختر زیبایی مثل من''<ref>''Une belle fille comme moi''</ref>) بازی کرد. براسور چندماه پس از سکتۀ مغزی درگذشت و در گورستان [[پرلاشز]] به خاک سپرده شد. | پس از گذراندن تحصیلات مقدماتی و متوسطه در مدارس شبانه‌روزی، تحصیلاتش را در کنسرواتوار پاریس<ref>Conservatoire national supérieur d'art dramatique</ref> به پایان برد. کارش را در تئاتر آغاز کرد و از دورۀ تحصیل در مدرسۀ شبانه‌روزی روی صحنه رفت (1954). دو سال بعد وارد سینما شد. در اوایل دهۀ ۱۹۶۰ با ''سرجوخۀ فراری''<ref>''Le Caporal épinglé''</ref> (ساختۀ ژان رنوآر<ref>Jean Renoir </ref>) به شهرت رسید. به‌یادماندنی‌ترین نقش‌هایش را در همان دهه و اوائل دهۀ 1970 برای [[گدار، ژان ـ لوک (۱۹۳۰)|ژان لوک گدار]] (''دستۀ جداافتاده''<ref>''Bande à part''</ref>)، مارسل اوفولس<ref>Marcel Ophüls</ref> (''پوست موز''<ref>''Peau de banane''</ref>)، [[کوستا ـ گاوراس، کنستاندینوس (۱۹۳۳)|کنستانتین کوستا گاوراس]] (''مرد اضافی''<ref>''Un homme de trop''</ref>) و [[فرانسوا تروفو]] (''دختر زیبایی مثل من''<ref>''Une belle fille comme moi''</ref>) بازی کرد. براسور چندماه پس از سکتۀ مغزی درگذشت و در گورستان [[پرلاشز]] به خاک سپرده شد. | ||
'''جوایز و افتخارات''' | '''جوایز و افتخارات''' | ||
* سزار بهترین بازیگر نفش مکمل مرد، برای فیلم ''فیلی که به شدت فریب می‌دهد''<ref>''Un éléphant ça trompe énormément''</ref> (1977) | *سزار بهترین بازیگر نفش مکمل مرد، برای فیلم ''فیلی که به شدت فریب می‌دهد''<ref>''Un éléphant ça trompe énormément''</ref> (1977) | ||
* سزار بهترین بازیگر مرد، برای فیلم ''نبرد پلیس‌ها''<ref>''La Guerre des polices''</ref> (1980) | *سزار بهترین بازیگر مرد، برای فیلم ''نبرد پلیس‌ها''<ref>''La Guerre des polices''</ref> (1980) | ||
* دریافت نشان لژیون دونور و عنوان کنت (2008) | *دریافت نشان لژیون دونور و عنوان کنت (2008) | ||
'''فیلم‌شناسی''' (گزیدۀ آثار) | |||
* ''چشم‌های بدون چهره'' (ژرژ فرانژو<ref>Georges Franju</ref>- 1960) | |||
* ''پی‌یروی مهربان'' (فرانسوا ویلیرز<ref>François Villiers</ref>- 1960) | |||
* ''دروغگوها'' (ادموند گرویل تانگر<ref>''Edmond Gréville Thonger''</ref>- 1961) | |||
* ''سرجوخۀ فراری'' (ژان رنوآر- 1963) | |||
* ''پوست موز'' (مارسل اوفولس- 1963) | |||
* ''ژرمینال'' (ایو آلگره<ref>Yves Allégret</ref>- 1963) | |||
* ''دستۀ جداافتاده'' (ژان لوک گدار- 1964) | |||
* ''مرد اضافی'' (کوستا گاوراس- 1968) | |||
* ''دختر زیبایی مثل من'' (فرانسوا تروفو- 1972) | |||
* ''موسيو پاپا'' (فیلیپ مونیه<ref>Philippe Monnier </ref>- 1977) | |||
* ''کارآگاه'' (ژان لوک گدار- 1985) | |||
* ''بازیگران'' (برتراند بلیه<ref>Bertrand Blier </ref>- 2000) | |||
* ''دفاع شخصی'' (پیر لاکان<ref>Pierre Lacan</ref>- 2011) | |||
* ''دانشجو و آقای هنری'' (ایوان کالبراک- 2015) | |||
* ''همه بایستید'' (فرانک دوبوسک- 2018) | |||
---- | ---- | ||