اشونکفلد فون اوسیگ، کاسپار (۱۴۸۹ـ۱۵۶۱): تفاوت میان نسخه‌ها

</ref>» یا اشونکفلدیان. جمعی از اعضای آن به [[پنسیلوانیا]] مهاجرت کردند و در این ایالت هنوز ادامۀ حیات می‌دهند. اشونکفلد زمانی‌که در دربار دوکِ لیگنیتس<ref>Liegnitz  

</ref> کار می‌کرد مجذوب افکار [[لوتر، مارتین (۱۴۸۳م ـ۱۵۴۶)|مارتین لوتر]]<ref>Luther </ref> شد. پس از سفری به [[ویتنبرگ]]<ref>Wittenberg </ref> (۱۵۲۲) به تبلیغ اصلاحات دینی در سیلزی<ref>Silesia</ref> پرداخت. علایق عرفانی و نوافلاطونی‌اش او را به‌سوی تصوری کاملاً معنوی از عشای ربانی سوق داد. زیر فشار ناچار به ترک لیگنیتس شد (۱۵۲۹) و پنج سال در استرسبورگ<ref> Strasbourg  

</ref> زندگی کرد. با عقاید نامتعارفش [[بوتسر، مارتین (۱۴۹۱م ـ۱۵۵۱)|مارتین بوتسر]]<ref>Bucer </ref> را از خود راند و سرانجام در اولم<ref>Ulm </ref> اقامت گزید. در کتاب ''اعتراف بزرگ''<ref>''Great Confession'' </ref> (۱۵۴۰) از عقایدش دفاع کرد و تفاوت‌های میان لوتر و [[تسوینگلی، اولریش (۱۴۸۴م ـ۱۵۳۱)|تسوینگلی]]<ref>Zwingli</ref> را، به‌ویژه دربارۀ عشای ربانی، یادآور شد و نوشت به‌سبب این‌که انسان ماهواً گناهکار است ماهیت انسانی مسیح به ضرورت باید الهی باشد. متکلمان سنتی این عقیده را بدعت شناختند و کتاب‌های او را تحریم کردند و به آزار و سرکوب پیروانش پرداختند.

[[Category:عرفان]]  

[[Category:اشخاص و فرقه ها]]