بهلول (روزنامه): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:2042165837.jpg|جایگزین=کاریکاتور روی جلد یکی از شمارههای بهلول|بندانگشتی|391x391پیکسل|کاریکاتور روی جلد یکی از شمارههای بهلول]] | [[پرونده:2042165837.jpg|جایگزین=کاریکاتور روی جلد یکی از شمارههای بهلول|بندانگشتی|391x391پیکسل|کاریکاتور روی جلد یکی از شمارههای بهلول]] | ||
روزنامۀ فکاهی و انتقادی، طبع تهران. از پرفروشترین نشریات دورۀ مشروطیت که از نظر موضوع سیاسی و طرفدار دموکراتها بود. | روزنامۀ فکاهی و انتقادی، طبع تهران. از پرفروشترین نشریات [[انقلاب مشروطیت ایران|دورۀ مشروطیت]] که از نظر موضوع سیاسی و طرفدار دموکراتها بود. بهلول در ۴ صفحه با قطع متوسط و چاپ سنگی به چاپ میرسید. صفحات ۱ و ۴ آن ویژۀ کاریکاتور بود و صفحات ۲ و ۳، اختصاص به دیگر مطالب داشت. مطالب این نشریه شامل سرمقاله، شعر (زیر عنوان ادبیات)، اخبار داخله (به شکل فکاهی) و بخش پرطرفداری به نام «کهنه مقویم بهلول» بود. | ||
نخستین شمارۀ بهلول در هیجدهم صفر 1329ق در تهران زیر چاپ رفت. در 29 تیر 1302ش (۷ ذیحجه ۱۳۴۱ق) نشریۀ بهلول به جای شمارۀ ۸ «روزنامۀ آزادی» به صاحب امتیازی و مدیریت محمود آزادی که در توقیف بود، به چاپ رسید و انتشار آن در همان سال تا چندین شماره ادامه یافت. مدیریت این را روزنامه ابتدا شیخعلی عراقی و پس از او اسداللهخان پارسی و از شمارۀ یازده شیخحسن برعهده داشتند. این روزنامه به دلیل رویکرد طنزش و استفاده از کاریکاتورهایی با مضمون سیاسی همواره طرفدار زیادی داشت، آنچنان که بازار سیاه داشت و دو سه برابر بهای تکشمارهاش به فروش میرسید. از جملۀ کاریکاتورهای بهلول یکی در زمینۀ مذاکرۀ وام ۶ میلیون تومانی از ممالک دیگر برای به کار انداختن کارهای مملکتی (شمارۀ ۱۳) و دیگری در مقایسۀ آزادی مطبوعاتِ زمان مشروطیت و هنگام استبداد بود (شمارۀ ۷). بهلول چندبار به دلیل نوشتههای تندش و چندبار برای کاریکاتورهایش، از جمله یکمرتبه به علت رنگ قرمز کاریکاتورش، توقیف شد. پس از توقیف هرشماره مدیر روزنامه شمارۀ فوقالعادهای منتشر میکرد و مطالب خود را به وسیلۀ آن به مردم میرساند و در آن با زبانی طنز نسبت به وجود سانسور مطبوعات و توقیف بهلول اعتراض میکرد. نخستین بار شمارۀ پنجم آن بود که به علت درج کاریکاتوری در تقبیح اقدامات [[یپرم خان ارمنی (گنجه ۱۲۸۴ـ همدان ۱۳۳۰ق)|یپرم خان،]] آزادیخواه و جنگجوی مشروطهطلب پیشین و رئیس نظمیۀ تهران و مرد قدرتمند حکومت تازه، دچار توقیف شد. | |||
این روزنامه در زمان نخستوزیری [[رضاشاه پهلوی|رضاشاه]] برای همیشه از دایرۀ نشریات داخلی حذف شد؛ اگرچه در سالهای پیش از [[کودتای 28 مرداد 1332]] و همچنین پس از پیروزی انقلاب 1357 تا 31 خرداد 1360ش نشریاتی با همین عنوان و رویکرد در ایران منتشر شده است. | |||
---- | ---- | ||