پرش به محتوا

گدار، ژان ـ لوک (۱۹۳۰): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷: خط ۷:
|نام مستعار=
|نام مستعار=
|لقب=
|لقب=
|زادروز=۱۹۳۰م
|زادروز=پاریس 3 دسامبر ۱۹۳۰م
|تاریخ مرگ=
|تاریخ مرگ=13 سپتامبر 2022م
|دوره زندگی=
|دوره زندگی=
|ملیت=فرانسوی
|ملیت=فرانسوی
|محل زندگی=
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=
|تحصیلات و محل تحصیل=مردم‌شناسی- دانشگاه سوربون
| شغل و تخصص اصلی =کارگردان سینما
| شغل و تخصص اصلی =کارگردان و فیلمنامه‌نویس سینما
|شغل و تخصص های دیگر=
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =موج نو
|سبک =موج نو
|مکتب =
|مکتب =
|سمت =از رهبران موج نو سینمای فرانسه
|سمت =از رهبران موج نو سینمای فرانسه
|جوایز و افتخارات =
|جوایز و افتخارات =دو خرس نقره‌ای و یک خرس طلای جشنواره فیلم برلین؛ شیر طلا، جایزۀ هیأت داوران و شیر طلای افتخاری جشنوارۀ فیلم ونیز ؛ جایزه اسکار افتخاری
|آثار =از نفس افتاده (۱۹۵۹)، موج نو (۱۹۹۰)؛ ریشه های قرن بیست و یکم (۲۰۰۰)
|آثار =از نفس افتاده (۱۹۵۹)، موج نو (۱۹۹۰)؛ ریشه های قرن بیست و یکم (۲۰۰۰)
|خویشاوندان سرشناس =
|خویشاوندان سرشناس =آنا کارینا (همسر)؛ آن ویازمسکی (همسر)
|گروه مقاله =سینما
|گروه مقاله =سینما
|دوره =
|دوره =
خط ۳۰: خط ۳۰:
[[پرونده:36038900-2.jpg|بندانگشتی|ژان - لوک گدار]]
[[پرونده:36038900-2.jpg|بندانگشتی|ژان - لوک گدار]]
کارگردان فرانسوی سینما. فیلمساز سیاسی و نئومدرن، و از رهبران موج نو<ref>Nouvelle Vague
کارگردان فرانسوی سینما. فیلمساز سیاسی و نئومدرن، و از رهبران موج نو<ref>Nouvelle Vague
</ref> سینمای فرانسه. او را تأثیرگذارترین فیلمساز فرانسویِ دوران پس از [[جنگ جهانی دوم]] می‌دانند که با شیوۀ خود در روایت، تدوین، صداگذاری و فیلمبرداری، فرم فیلم متحرک را متحول‌ کرد. با فیلم ''از نفس افتاده''<ref>''A bout de souffle/Breathless''</ref> (۱۹۵۹) به‌شهرت رسید. داستان‌گویی این فیلم، که ماجرایش ملهم از فیلم‌های گانگستری<ref> gangster movies</ref> امریکایی است، نگاه سنت‌شکنانۀ او را به سینمای روایتیِ مرسوم و درهم‌ریختن قواعد آن به‌خوبی نشان می‌دهد. گدار که در دهۀ ۱۹۵۰ جزو منتقدان مجلۀ سینمایی ''کایه دو سینما''<ref> Cahiers du Cinema </ref> بود، در آثارش به کشف قواعد سینمایی و بررسی‌ای تلویحی از شمایل‌نگاری<ref>iconography </ref> دوران خود می‌پردازد، و در فیلم‌هایش که اغلب آثاری تجربی‌اند از هنرهایی دیگر همچون نقاشی، موسیقی، ادبیات، و حتی خودِ سینما بهره می‌گیرد. گدار نگارش فیلمنامۀ تمام آثارش را خود انجام داده بود. وی طی دوران فعالیت سینمایی‌اش موفق شد جوایز معتبری کسب کند که دو خرس نقره‌ای و یک خرس طلای جشنواره فیلم برلین، شیر طلا، جایزۀ هیأت داوران و شیر طلای افتخاری جشنوارۀ فیلم ونیز از مهم‌ترین آنها هستند. از گدار طی حدود 60 سال فعالیت حرفه‌ای در سینما، بیش از یکصد فیلم بر جای مانده است.
</ref> سینمای فرانسه. او را تأثیرگذارترین فیلمساز فرانسویِ دوران پس از [[جنگ جهانی دوم]] می‌دانند که با شیوۀ خود در روایت، تدوین، صداگذاری و فیلمبرداری، فرم فیلم متحرک را متحول‌ کرد. با فیلم ''از نفس افتاده''<ref>''A bout de souffle/Breathless''</ref> (۱۹۵۹) به‌شهرت رسید. داستان‌گویی این فیلم، که ماجرایش ملهم از فیلم‌های گانگستری<ref> gangster movies</ref> امریکایی است، نگاه سنت‌شکنانۀ او را به سینمای روایتیِ مرسوم و درهم‌ریختن قواعد آن به‌خوبی نشان می‌دهد. گدار که در دهۀ ۱۹۵۰ جزو منتقدان مجلۀ سینمایی ''کایه دو سینما''<ref> Cahiers du Cinema </ref> بود، در آثارش به کشف قواعد سینمایی و بررسی‌ای تلویحی از شمایل‌نگاری<ref>iconography </ref> دوران خود می‌پردازد، و در فیلم‌هایش که اغلب آثاری تجربی‌اند از هنرهایی دیگر همچون نقاشی، موسیقی، ادبیات، و حتی خودِ سینما بهره می‌گیرد. گدار نگارش فیلمنامۀ تمام آثارش را خود انجام داده بود. وی طی دوران فعالیت سینمایی‌اش موفق شد جوایز معتبری کسب کند که دو خرس نقره‌ای و یک خرس طلای جشنواره فیلم برلین، شیر طلا، جایزۀ هیأت داوران و شیر طلای افتخاری جشنوارۀ فیلم ونیز و همچنین جایزه اسکار افتخاری از مهم‌ترین آنها هستند. از گدار طی حدود 60 سال فعالیت حرفه‌ای در سینما، بیش از یکصد فیلم بر جای مانده است.


در خانوادۀ سوئیسی ثروتمند و فرهیخته‌ای در پاریس زاده شد. هنگام آغاز جنگ دوم جهانی پدر و مادرش او را به سوئیس فرستادند. در پایان دهۀ ۱۹۴۰ به پاریس بازگشت و از دانشگاه [[سوربون|سوربن]] مدرک مردم‌شناسی دریافت کرد. به سینما روی آورد و به گروهی از دوستان همفکر جوان خود چون [[کلود شابرول|کلود شابرو]]<nowiki/>ل، [[فرانسوا تروفو]]، [[اریک رومر]] و ژاک ریوت<ref>Jacques Rivett</ref> پیوست که موج نوی سینمای فرانسه را راه انداختند.
در خانوادۀ سوئیسی ثروتمند و فرهیخته‌ای در پاریس زاده شد. هنگام آغاز جنگ دوم جهانی پدر و مادرش او را به سوئیس فرستادند. در پایان دهۀ ۱۹۴۰ به پاریس بازگشت و از دانشگاه [[سوربون|سوربن]] مدرک مردم‌شناسی دریافت کرد. به سینما روی آورد و به گروهی از دوستان همفکر جوان خود چون [[کلود شابرول|کلود شابرو]]<nowiki/>ل، [[فرانسوا تروفو]]، [[اریک رومر]] و ژاک ریوت<ref>Jacques Rivett</ref> پیوست که موج نوی سینمای فرانسه را راه انداختند. دو همسرش آنا کارینا<ref>Anna Karina</ref> (از ۱۹۶۱ تا ۱۹۶۷) و آن ویازمسکی<ref>Anne Wiazemsky</ref> (از ۱۹۶۷ تا ۱۹۷۹) هردو بازیگر و شاخص‌ترین بازیگران زن فیلم‌های او بودند.




خط ۶۱: خط ۶۱:
* ۱۹۷۵ ''شماره دو''
* ۱۹۷۵ ''شماره دو''
* ۱۹۷۶ ''اینجا و جایی دیگر''
* ۱۹۷۶ ''اینجا و جایی دیگر''
* ۱۹۷۶ ''How is it going''
* ۱۹۸۰ ''هر کسی برای خودش''
* ۱۹۸۰ ''هر کسی برای خودش''
* ۱۹۸۲ ''شور''
* ۱۹۸۲ ''شور''
سرویراستار، ویراستار
۵۴٬۸۴۲

ویرایش