زئوتار: تفاوت میان نسخه‌ها

قدمت این واژه تا به کهن‌ترین دورۀ آریایی‌ها می‌رسد و از آن دو معنی برمی‌آید: نخست اجراکنندۀ فدیه و دیگر منادی خدایان. در قدیم همچنان که گفته شد، زوت بزرگ‌ترین پیشوای مذهبی بوده که بر سر هفت موبد دیگر که نامشان ذکر شد، مراسم مذهبی به جای می‌آورده‌اند. در هنگام نبودن سایر موبدان، او مجاز بوده که به تنهایی مراسم دینی را برگزار کند. امروزه در هنگام اجرای تشریفات آیینی، اسم زوت به موبدی داده می‌شود که بر روی کرسی سنگی چهارپایه نشسته، [[یسن ها|یسنا]] و [[ویسپرد]] را می‌خواند و مراسم را به‌جای می‌آورد و به موبد دیگری که در مقابل او نشسته و در اجرای چنین خدماتی او را همراهی می‌کند راسپی می‌گویند. امروزه به دلیل کاهش پیروان دین زردشتی و نتیجتاً به سبب اندکی جمعیت حاضر در مراسم یزشن، همین دو موبد مراسم را به‌جا می‌آورند. به جایی که این مراسم در آن برگزار می‌شود ارویسگاه (یزشنگاه) می‌گویند.

----

[[رده:ادیان و فرقه های غیراسلام]]

[[رده:زردشتی]]