پرش به محتوا

صدرعاملی، رسول (اصفهان ۱۳۳۳ش): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۷: خط ۱۷:
|مکتب =
|مکتب =
|سمت =
|سمت =
|جوایز و افتخارات =دو سیمرغ بلورین بهترین فیلم‌نامه و بهترین کارگردانی از بیستمین دوره جشنواره فیلم فجر (1380)
|جوایز و افتخارات =جايزۀ ويژه هيأت داوران از پنجاهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم برلین (1378) برای دختری با کفش‌های کتانی؛ دو سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه و بهترین کارگردانی از بیستمین دوره جشنواره فیلم فجر (1380) برای من ترانه پانزده سال دارم
سیمرغ بلورین بهترین فیلم تماشاگران برای فیلم شنای پروانه (به کارگردانی محمد کارت) از سی و هشتمین دوره جشنواره فیلم فجر (1398)
|آثار =سال دوم دانشكده من (۱۳۹۶)؛ هر شب تنهايی (۱۳۸۶)؛ ديشب باباتو ديدم آيدا (۱۳۸۳)؛ من ترانه پانزده سال دارم (۱۳۸۰)؛ دختری با كفشهای كتانی (۱۳۷۷)؛ پاييزان (۱۳۶۶)؛ گلهای داوودی (۱۳۶۳)
|آثار =خونبارش‌، رهایی‌ (۱۳۶۱)، گلهای‌ داوودی (۱۳۶۳)، قربانی (۱۳۷۰)، دختری‌ با کفشهای‌ کتانی (۱۳۷۷)، من‌ ترانه‌ پانزده سال‌ دارم (۱۳۷۹)، و دیشب باباتو دیدم آیدا! (۱۳۸۳)
|خویشاوندان سرشناس =سید فخرالدین صدرعاملی (پدر)
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =سینما
|گروه مقاله =سینما
|دوره =
|دوره =
خط ۳۲: خط ۳۱:
رسول صدرعاملی (اصفهان 22 آذر ۱۳۳۳ش- )
رسول صدرعاملی (اصفهان 22 آذر ۱۳۳۳ش- )


کارگردان و تهیه‌کنندۀ سینمای ایران. به‌دلیل فعالیت روزنامه‌نگاری‌اش گرایش‌های آشکار اجتماعی خود را در فیلم‌هایش نشان داده است. او‌ مدرک‌ تحصیلی‌ دیپلم‌ دارد‌. تا ۱۳۵۹ خبرنگار و گزارشگر و دبیر سرویس‌ حوادث‌ روزنامۀ‌ اطلاعات‌ بود. مؤسس‌ دفتر تولید فیلم‌ ایران‌میلاد با مشارکت‌ اکبر صادقی‌ (۱۳۶۳) و مدیر دفتر تولید میلادفیلم است‌. همچنین وی از موسسین مؤسسۀ بین‌المللی فیلمیران است که هم‌اکنون بزرگترین توزیع کنندۀ فیلم در کشور می‌باشد. در ۱۳۵۹ش‌ فعالیتش‌ در سینما را با تهیۀ‌ فیلم‌ ''خونبارش‌'' به کارگردانی [[امیر قوی دل (مشهد ۱۳۲۶ـ تهران ۱۳۸۸ش)|امیر قوی‌دل]] آغاز کرد و سپس دوسال بعد نخستین فیلمش را با عنوان رهایی ساخت که فیلم موفق و خوبی نبود. صدرعاملی که به دلیل ارتباطات و انتسابش با مراکز قدرت و همچنین تاسیس چند دفتر مهم تولید و توزیع فیلم نقش پدرخواندگی در سینمای ایران دارد، در بخش مهمی از آثار موفقش به آسیب‌های اجتماعی و خاصه نقش زنان در جامعۀ ایران پرداخته است. تعدادی از فیلم‌های وی در مقام کارگردان عبارتند از ''رهایی‌'' (۱۳۶۱)، ''گلهای‌ داوودی'' (۱۳۶۳)، ''قربانی'' (۱۳۷۰)، ''دختری‌ با کفشهای‌ کتانی'' (۱۳۷۷)، ''من‌ ترانه‌ پانزده سال‌ دارم'' (۱۳۷۹)، و ''دیشب باباتو دیدم آیدا!'' (۱۳۸۳).
کارگردان و تهیه‌کنندۀ سینمای ایران. پدرش سید فخرالدین صدرعاملی (۱۳۱۴- ۱۳۹۰ش)، روحانی و نمایندۀ ولی فقیه در نهادهای مختلف بود. رسول صدرعاملی به‌دلیل فعالیت روزنامه‌نگاری‌اش گرایش‌های آشکار اجتماعی خود را در فیلم‌هایش نشان داده است. او‌ مدرک‌ تحصیلی‌ دیپلم‌ دارد‌. تا ۱۳۵۹ خبرنگار و گزارشگر و دبیر سرویس‌ حوادث‌ روزنامۀ‌ اطلاعات‌ بود. مؤسس‌ دفتر تولید فیلم‌ ایران‌میلاد با مشارکت‌ اکبر صادقی‌ (۱۳۶۳) و مدیر دفتر تولید میلادفیلم است‌. همچنین وی از موسسین مؤسسۀ بین‌المللی فیلمیران است که هم‌اکنون بزرگترین توزیع کنندۀ فیلم در کشور می‌باشد. در ۱۳۵۹ش‌ فعالیتش‌ در سینما را با تهیۀ‌ فیلم‌ ''خونبارش‌'' به کارگردانی [[امیر قوی دل (مشهد ۱۳۲۶ـ تهران ۱۳۸۸ش)|امیر قویدل]] آغاز کرد و سپس دوسال بعد نخستین فیلمش را با عنوان ''رهایی'' ساخت که فیلم موفق و خوبی نبود. صدرعاملی که به دلیل ارتباطات و انتسابش با مراکز قدرت و همچنین تأسیس چند دفتر مهم تولید و توزیع فیلم نقش پدرخواندگی در سینمای ایران دارد، در بخش مهمی از آثار موفقش به آسیب‌های اجتماعی و خاصه نقش زنان در جامعۀ ایران پرداخته است. تعدادی از فیلم‌های وی در مقام کارگردان عبارتند از ''رهایی‌'' (۱۳۶۱)، ''گلهای‌ داوودی'' (۱۳۶۳)، ''قربانی'' (۱۳۷۰)، ''دختری‌ با کفشهای‌ کتانی'' (۱۳۷۷)، ''من‌ ترانه‌ پانزده سال‌ دارم'' (۱۳۷۹)، و ''دیشب باباتو دیدم آیدا!'' (۱۳۸۳).




'''برخی از جوایز و افتخارات'''
'''برخی از جوایز و افتخارات'''


جايزه ويژه هيأت داوران از پنجاهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم برلین (1378) برای ''دختری با کفش‌های کتانی''؛ دو سیمرغ بلورین بهترین فیلم‌نامه و بهترین کارگردانی از [[بیستمین دوره جشنواره فیلم فجر]] (1380) برای م''ن ترانه پانزده سال دارم''؛ تندیس زرین بهترین فیلم از ششمین دوره جشن خانه سینما (1381) برای برای ''من ترانه پانزده سال دارم''؛ ديپلم افتخار بهترين كارگردانی از بخش سینمای معناگرای [[بیست و هفتمین دوره‌ جشنواره‌ فیلم فجر|بیست و هفتمین دوره جشنواره فیلم فجر]] (1387) برای فيلم ''هر شب تنهایی''؛ سیمرغ بلورین بهترین فیلم تماشاگران برای فیلم ''شنای پروانه'' (به کارگردانی محمد کارت) از [[سی و ششمین دوره‌ جشنواره‌ فیلم فجر|سی و هشتمین دوره جشنواره فیلم فجر]] (1398).
جايزۀ ويژه هيأت داوران از پنجاهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم برلین (1378) برای ''دختری با کفش‌های کتانی''؛ دو سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه و بهترین کارگردانی از [[بیستمین دوره جشنواره فیلم فجر]] (1380) برای م''ن ترانه پانزده سال دارم''؛ تندیس زرین بهترین فیلم از ششمین دوره جشن خانه سینما (1381) برای برای ''من ترانه پانزده سال دارم''؛ ديپلم افتخار بهترين كارگردانی از بخش سینمای معناگرای [[بیست و هفتمین دوره‌ جشنواره‌ فیلم فجر|بیست و هفتمین دوره جشنواره فیلم فجر]] (1387) برای فيلم ''هر شب تنهایی''؛ سیمرغ بلورین بهترین فیلم تماشاگران برای فیلم ''شنای پروانه'' (به کارگردانی محمد کارت) از [[سی و ششمین دوره‌ جشنواره‌ فیلم فجر|سی و هشتمین دوره جشنواره فیلم فجر]] (1398).




سرویراستار، ویراستار
۵۴٬۴۲۰

ویرایش