پرودیکوس: تفاوت میان نسخه‌ها

یکی از سوفسطائیان معروف. پرودیکوس در ایولیس واقع در جزیره کئوس<ref>Ceos</ref> به دنیا آمد و سپس به عنوان سفیر هموطنانش رهسپار آتن شد، و در آنجا نفوذ فراوان یافت. او از جمله افرادی بود که با سقراط در آتن روابط دوستانه برقرار نمود . افلاطون در محاوراتش افکار و نظریاتش را مورد انتقاد شدید قرار می دهد. او مردی بسیار جدی بود ودر فلاسفه بعد از خود، خاصه فلاسفه کلبی تأثیر عمیق بخشید. از پژوهش‌های او در خصوص فلسفه‌طبیعی<ref>Natural philosophy</ref> چیزی نمی‌دانیم زیرا از دو کتاب او با نام «''در باره طبیعت''<ref>About nature</ref>» و «''در باره طبیعت انسانی''<ref>About human nature</ref>» که ظاهراً در این خصوص نگارش یافته بودند چیزی باقی نمانده است.  

'''نظریات پرودیکوس در فلسفه اخلاق'''، او به زندگی نظری بد‌بینانه داشت و بر این اساس می‌توانیم او را نخستین فیلسوف بدبین بدانیم. اوریپید<ref>Euripides</ref> آنجا که از مردی سخن می‌گوید که به عقیده‌اش بدی‌های زندگی بیش از خوبی‌های آن است، منظور او به پرودیکوس است. ظاهراً بیماری جسمی‌اش و دیدگاه بدبینانه‌ی هموطنانش در جزیره کئوس که در آن خودکشی فراوان بوده در این نگرش او موثر بوده است. ولی این فقط یک رویه کار او در فلسفه اخلاق بود. پرودیکوس  با توجه به سختی‌های زندگی می‌کوشید وحشت از مرگ را از دل شاگردان خود دور کند. او می گفت مرگ نه با زندگان کار دارد و نه با مردگان، زیرا ما تا زنده‌ایم مرگ وجود ندارد و همین‌که بمیریم خود ما در میان نیستیم. نتیجه نهایی او از حکمت بدبینانه‌اش نه تسلیم در برابر سرنوشت، و نه ریاضت و گریز از جهان، و نه کسب لذت بیشتر از این دنیای آلوده بود. از نظر او کار برتر از لذت بود. او سعی می‌کرد بین قول و فکر و عملش هماهنگی باشد. نمونه قهرمانی در نظر او هراکلس بود که تنی مردانه و قوی داشت و آثار نیک بوجود می آورد. او با وجود تلخی‌های زندگی انسانی، فضیلت و مردانگی را ستایش می‌کند، افرادصاحب فضیلت آنهایی هستند که به بهره‌وری از لذت توجه اندکی دارند و برای فعالیت نیرومندانه و دلبستگی به روابط ساده‌ی انسانی اهمیت فراوان قائل هستند. پرودیکوس در نظریه اخلاقی خود مفهومی را وارد ساخت که در مکتب فیلسوفان کلبی و اخلافشان یعنی رواقیان <ref>Stoics</ref>نقش مهمی ایفاء کرد، و آن عبارت است از اینکه «چیزی که بنفسه نه نیک است و نه بد، و نخستین بار چون به‌درستی و با وقوف خردمندانه بکار برده شود دارای ارزش می‌شود» مانند توانگری و تمام چیزهایی که مردمان آنها را بهترین موهبت‌ها می‌شمارند. این امور در حقیقت به همان اندازه که خیرند، شرّ نیز هستند و فقط عقل و خرد آدمی آنها را صاحب ارزش می‌سازد. او همچنین در کتاب در ''ستایش فقر'' خود او اصول زاهدانه خود را تشریح می‌کند. در کتاب ''ساعت‌هایش''<ref>His hours</ref> که مشتمل بر دیدگاه‌های مثبت و منفی او در خصوص زندگی است به جوانان علیه زندگی شهوانی هشدار می‌دهد و از آنان می‌خواهد که از هراکلس (قهرمان اسطوره‌ایی یونان) الگو بگیرند. همچنین بر خطر پیروی از هوا‌های نفسانی تأکید می‌ورزد و از بی‌ارزش بودن متاع‌ها و اموال دنیوی که مردم عادی آنها را تا حدّ ستایش بالا می برند، سخن می‌گوید.