کانادایی، ادبیات: تفاوت میان نسخه‌ها

</ref> (۱۷۹۶ـ‌۱۸۶۵) پا گرفت. چارلز هِوی‌سیج<ref>Charles Heavysege  

</ref> (۱۸۱۶ـ۱۸۷۶) اشعاری منتشر کرد که آمیزه‌ای از بینش‌ روان‌شناسانه و ارزش‌های پاک‌دینانه بودند. اواخر قرن ۱۹ مصادف است با ظهور آثار تغزلی چارلز جی دی رابرتس<ref>Charles G D Roberts </ref>، بلیس کارمن<ref>Bliss Carman </ref> (۱۸۶۱ـ‌۱۹۲۹)، آرچیبالد لَمْپْمَن<ref>Archibald Lampman </ref> (۱۸۶۱ـ۱۸۹۹) و دانکن کمبل اسکات<ref>Duncan Campbell Scott </ref> (۱۸۶۲ـ۱۹۴۴). فردریک پی گروو<ref>Frederick P Grove</ref>، مازو دو لا روش<ref> Mazo de la Roche </ref>، خالق مجموعۀ «یالنا<ref>Jalna</ref>»، و هیو مک‌لنن<ref> Hugh MacLennan </ref> واقع‌گرایی را در ادبیات داستانی رواج دادند. ادبیات طنز‌آمیز کانادا با آثار استیون لیکاک<ref>Stephen Leacock </ref>، برایان مور<ref>Brian Moore </ref>، نویسندۀ ''خوش‌شانسی جینجر کافی''<ref>''The Luck of Ginger Coffey'' </ref> (۱۹۶۰)، و موردکای ریچلر<ref>Mordecai Richler </ref> مقبولیت جهانی یافت. ال ام مونتگمری<ref>L M Montgomery </ref> ازجمله نویسندگان شناخته‌شده در خارج از کشور (۱۸۷۴ـ۱۹۴۲) بود که اثرش با عنوان ''آن اهل گرین گیبلز''<ref>''Anne of Green Gables''</ref> (۱۹۰۸) به یکی از کتاب‌های کلاسیک کودکان بدل شد. سُل بلو<ref> Saul Bellow</ref> رمان‌نویس امریکایی، مارشال مک‌لوهان<ref> Marshall McLuhan </ref>، نظریه‌پرداز حوزۀ ارتباطات، و نیز دو تن از رمان‌نویسان معاصر، رابرتسون دیویس<ref>Robertson Davies </ref> و مارگارت اتوود<ref>Margaret Atwood </ref>، همه کانادایی‌الاصل‌اند. شعر و داستان کانادا که در سال‌های اخیر به برکت وجود نشریاتی نظیر ''کِنِیْدی‌‌یَن فورِم''<ref>''The Canadian Forum''</ref> (تأسیس ۱۹۲۰) و ''کِنِیْدی‌یَن فیکشن مگزین''<ref>''Canadian Fiction Magazine''</ref> (تأسیس ۱۹۷۱) و شمار روزافزون جوایز ادبی به موفقیت‌هایی جهانی‌ دست یافته است، به مسائل روز کانادا، مثل اقلیت‌های زبانی و نژادی و محیط زیست نیز توجه می‌کند.