آیه ولایت: تفاوت میان نسخه‌ها

آیۀ ولایت <br>در [[قرآن]]، [[مایده، سوره|سورۀ مائده]]، آیۀ ۵۵: «همانا ولیّ (سرپرست و پیشوای) شما فقط خداوند است و پیامبر او و مؤمنانی که نماز را بر پا می‌دارند و در حال رکوع زکات می‌دهند». مفسران شأن نزول این‌ [[آیه]] را چنین نقل کرده‌اند که مرد فقیری در مسجد درخواست کمک ‌کرد، کسی به او چیزی نداد، [[امام علی|حضرت علی]] (ع) که در این هنگام مشغول [[نماز]] بود دست خود را به‌نحوی به طرف او دراز کرد که او اشاره را دریافت و سریعاً انگشتری را از انگشت حضرت بیرون آورد. مفسران شیعی و برخی از مفسران سنّی گفته‌اند که&nbsp;این آیه در تجلیل از این خاتم‌بخشی و [[کرامت]] طبع حضرت علی (ع) نازل شد و [[ولایت]] و پیشوایی (سرپرستی) آن حضرت را در ردیف ولایت خدا و رسول معرّفی کرد. فقها به این آیه استناد کرده و گفته‌‌اند که فعل ضروری و قلیل، خللی به صحت نماز نمی‌رساند.<br><!--10291800-->