منتظری، حسین علی (نجف آباد ۱۳۰۱ش ـ قم ۱۳۸۸ش): تفاوت میان نسخه‌ها
منتظری، حسین علی (نجف آباد ۱۳۰۱ش ـ قم ۱۳۸۸ش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۵۳
، ۱ سال پیشبدون خلاصۀ ویرایش
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\3' به '<!--3') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}<p>روحانی ایرانی، عضو شورای | }}<p>روحانی ایرانی، عضو [[شورای انقلاب]]، دومین امام جمعۀ تهران، [[مرجع تقلید]] و مدرس دینی در حوزۀ علمیۀ قم. تحصیلات علوم دینی را از ابتدا در [[نجف آباد، شهر|نجف‌آباد]] و سپس [[اصفهان، شهر|اصفهان]] و [[قم، شهر|قم]] تا بالاترین سطوح اجتهادی ادامه داد. سپس همراه با دوست هم‌درس و هم‌فکرش [[مطهری ، مرتضی (فریمان ۱۲۹۸ـ تهران ۱۳۵۸ش)|مرتضی مطهری]] نقش اساسی در انتقال آیت‌الله [[بروجردی، سید حسین (بروجرد ۱۲۵۴ـ قم ۱۳۴۰ش)|بروجردی]] به قم و مرجعیت عام او داشت و از برجسته‌ترین شاگردان وی بود. پس از درگذشت آیت‌الله بروجردی، به حلقۀ یاران و شاگردان [[امام خمینی]] (ره) پیوست و در تثبیت مرجعیت ایشان نیز نقش داشت، چنان‌که امام پس از [[تبعید]] از ایران وی را به‌عنوان نمایندۀ تام‌الاختیار خویش منصوب و معرفی کرد. در ۱۳۴۲ش دستگیر و شکنجه و آزار شد. در ۱۳۴۳ مخفیانه به [[عراق]] رفت و با امام خمینی (ره) مذاکرات و برنامه‌های حرکتی انقلابی و دینی را بررسی کرد. در بازگشت دو بار دستگیر و به مسجد‌سلیمان تبعید شد. در ۱۳۴۵ نیز دو بار دستگیر و شکنجه، و پس از دو سال آزاد شد. در ۱۳۵۲ به [[طبس، شهر|طبس]] و اواسط ۱۳۵۳ به [[خلخال، شهر|خلخال]] و سپس به [[سقز، شهر|سقّز]] تبعید شد. سرانجام در تیرماه ۱۳۵۴ دوباره دستگیر و به دَه سال زندان محکومش کردند. در آستانۀ [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]] از زندان آزاد شد و به دیدار امام خمینی (ره) در [[پاریس]] رفت، و مسئولیت‌های مهمی به وی واگذار شد. پس از بازگشت به ایران، به عضویت شورای انقلاب درآمد و با تشکیل مجلس خبرگانِ بررسیِ قانون اساسی به ریاست آن مجلس انتخاب شد. وی از طرّاحان نظریۀ ولایت فقیه در آن مجلس بود. پس از ارتحال آیت‌الله [[طالقانی، سید محمود (طالقان ۱۲۸۹ـ تهران ۱۳۵۸ش)|سید محمود طالقانی]]، امامت نماز جمعۀ تهران را برعهده گرفت. آیت‌الله منتظری از سوی مجلس خبرگان به‌عنوان قائم‌مقام رهبری برگزیده شد، اما در ۱۳۶۷ از قائم‌مقامی رهبری استعفا داد و پس از پذیرش این استعفا از سوی امام در قم به درس و بحث علمی پرداخت. ازجمله آثار اوست: ''دروس ولایت فقیه'' (۴ جلد)؛ ''تفسیر نهج‌البلاغه''؛ ''خاطرات''؛ ''توضیح'' ''المسائل''.</p> | ||
<br><!--38422300--> | <br><!--38422300--> | ||
[[رده:دین اسلام]] | [[رده:دین اسلام]] | ||
[[رده:روحانیون و علمای برجسته]] | [[رده:روحانیون و علمای برجسته]] | ||