یک بوس کوچولو (فیلم سینمایی): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:2319785624499.jpg|جایگزین=پشت صحنۀ فیلم|بندانگشتی|360x360پیکسل|پشت صحنۀ فیلم]] | [[پرونده:2319785624499.jpg|جایگزین=پشت صحنۀ فیلم|بندانگشتی|360x360پیکسل|پشت صحنۀ فیلم]] | ||
''A Little Kiss'' (film) | |||
فیلم بلند سینمایی به کارگردانی [[بهمن فرمان آرا|بهمن فرمانآرا]]، تولید سال 1384ش. این اثر سومین فیلم از سهگانهای در کارنامۀ فیلمسازی فرمانآراست که بعداً به عنوان سهگانۀ مرگ شناخته شدند. آثار دیگر این سهگانه عبارتند از: [[بوی کافور، عطر یاس (فیلم)|بوی کافور، عطر یاس]] و [[خانه ای روی آب|خانهای روی آب]]. ''یک بوس کوچولو'' در دهمین دورۀ جشن خانه سینما برندۀ تندیس زرین در رشتههای بهترین بازیگر نقش اول مرد ([[رضا کیانیان]])، بهترین چهرهپردازی و بهترین موسیقی متن شده است. همچنین این فیلم در [[بیست و پنجمین دوره جشنواره فیلم فجر|بیست و پنجمین دوره جشنواره فیلم فجر]] نیز شركت داشته است. برخی منتقدین دو شخصی اصلی فیلم (سعدی و شبلی) را نماد شخصیتهای [[ابراهیم گلستان]] و [[اسماعیل فصیح]] دانستهاند. ''یک بوس کوچولو'' روایت مواجهۀ دو نویسنده با مرگ است و بنمایۀ فیلم که در تیتراژ هم بر آن تاکید میشود بر این پیام استوار است که دو نوع مرگ هست: یکی برای انسانی که دودستی بر دنیا چنگ میزند که مرگ او مرگی سیاه است. پارچهای سیاه معلق در باد، کلاغانی که حادثهای شوم را بانگ برمیدارند و فرشتۀ سیاهپوش، نشانههای این مرگند. و دیگری مرگی لطیف و سپید برای کسی که از آنچه بند تعلق است جان را آزاد کرده است. بوسۀ فرشتهای سپیدپوش و مرگی که به خواب آرامی میماند چنین مرگی را تصویر میکند. | فیلم بلند سینمایی به کارگردانی [[بهمن فرمان آرا|بهمن فرمانآرا]]، تولید سال 1384ش. این اثر سومین فیلم از سهگانهای در کارنامۀ فیلمسازی فرمانآراست که بعداً به عنوان سهگانۀ مرگ شناخته شدند. آثار دیگر این سهگانه عبارتند از: [[بوی کافور، عطر یاس (فیلم)|بوی کافور، عطر یاس]] و [[خانه ای روی آب|خانهای روی آب]]. ''یک بوس کوچولو'' در دهمین دورۀ جشن خانه سینما برندۀ تندیس زرین در رشتههای بهترین بازیگر نقش اول مرد ([[رضا کیانیان]])، بهترین چهرهپردازی و بهترین موسیقی متن شده است. همچنین این فیلم در [[بیست و پنجمین دوره جشنواره فیلم فجر|بیست و پنجمین دوره جشنواره فیلم فجر]] نیز شركت داشته است. برخی منتقدین دو شخصی اصلی فیلم (سعدی و شبلی) را نماد شخصیتهای [[ابراهیم گلستان]] و [[اسماعیل فصیح]] دانستهاند. ''یک بوس کوچولو'' روایت مواجهۀ دو نویسنده با مرگ است و بنمایۀ فیلم که در تیتراژ هم بر آن تاکید میشود بر این پیام استوار است که دو نوع مرگ هست: یکی برای انسانی که دودستی بر دنیا چنگ میزند که مرگ او مرگی سیاه است. پارچهای سیاه معلق در باد، کلاغانی که حادثهای شوم را بانگ برمیدارند و فرشتۀ سیاهپوش، نشانههای این مرگند. و دیگری مرگی لطیف و سپید برای کسی که از آنچه بند تعلق است جان را آزاد کرده است. بوسۀ فرشتهای سپیدپوش و مرگی که به خواب آرامی میماند چنین مرگی را تصویر میکند. | ||