جانسون، لیندون (۱۹۰۸ـ۱۹۷۳): تفاوت میان نسخه‌ها

}}<p>سی‌وششمین رئیس‌جمهور امریکا (۱۹۶۳ـ‌۱۹۶۹) از حزب دموکرات. عضو کنگره<ref>Congress</ref> (۱۹۳۷ـ‌۱۹۴۹)، سنا<ref>Senate</ref> (۱۹۴۹ـ۱۹۶۰)، و معاون رئیس‌جمهور [[کندی، جان فیتز جرالد (۱۹۱۷ـ۱۹۶۳)|جان کندی]]<ref>John Kennedy </ref> بود، که در انتخابات ریاست جمهوری ۱۹۶۰ آرای مهم جنوب را به‌دست آورد و پس از قتل کندی، رئیس‌جمهور شد. جانسون پس از قتل کندی، برای گسترش برنامۀ داخلی خود، معروف به مرز نو<ref>New Frontier </ref>، به‌ویژه در زمینۀ حقوق مدنی، حمایت کنگره را به‌دست آورد. با اعلان «جنگ با فقر» از برنامۀ مرز جدید فراتر رفت، که قانون جامعۀ بزرگ<ref>Great Society </ref> (حقوق مدنی، آموزش، نابودی فقر) نیز از آن حمایت می‌کرد. سیاست خارجی او چندان موفق نبود. پس از [[خلیج تونکن، واقعه|واقعۀ خلیج تونکن]]<ref>Tonkin Gulf Incident </ref>، که به افزایش مداخلۀ امریکا در [[جنگ ویتنام]]<ref>Vietnam War </ref> انجامید، حمایت مردمی از اصلاحات داخلی جانسون ازبین رفت و او حاضر نشد در انتخابات ریاست جمهوری ۱۹۶۸ شرکت کند. جانسون در استون وال<ref>Stonewall </ref>، واقع در [[تگزاس]]، زاده شد و برای معلمی و وکالت درس خواند. هنگامی که منشی یکی از نمایندگان تکزاس در کنگره بود، توجه [[روزولت، فرانکلین (۱۸۸۲ـ۱۹۴۵)|فرانکلین روزولت]]<ref>Franklin Roosevelt</ref> را جلب کرد و او را مدیر ادارۀ ملی جوانان<ref>National Youth Administration</ref> در تگزاس کرد (۱۹۳۶). درخلال [[جنگ جهانی دوم]]، فرستادۀ ویژۀ روزولت به استرالیا و نیوزیلند بود. </p><!--16023200-->