پرش به محتوا

حامی، احمد (تهران ۱۲۸۶ـ۱۳۷۵ش): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۰: خط ۳۰:
}}
}}
حامی، احمد (تهران ۱۲۸۶ـ۱۳۷۵ش)<br>
حامی، احمد (تهران ۱۲۸۶ـ۱۳۷۵ش)<br>
[[پرونده: 18015300.jpg | بندانگشتی|حامي، احمد]]
مهندس و پژوهشگر ایرانی و از پایه‌گذاران مهندسی راه‌و‌ساختمان در ایران. پس از دریافت مدرک دیپلم از دبیرستان [[دارالفنون]] تهران، از طرف دولت برای ادامۀ تحصیل به اروپا رفت و تحصیلات دانشگاهی خود را در [[برلین]] و [[زوریخ، شهر|زوریخ]] ادامه داد و در رشتۀ ساختمان مدرک مهندسی گرفت. در ۱۳۱۵ش به ایران بازگشت و کار خود را در وزارت راه، در سمت ریاست راه استان، آغاز کرد و همزمان به تدریس در دانشکدۀ فنی دانشگاه تهران که تازه تأسیس شده بود، پرداخت. او از بنیادگذاران ساختمان کنونی دانشکدۀ فنی دانشگاه تهران است. پس از پنج سال تدریس در دانشکدۀ فنی به مقام استادی رسید و تا ۱۳۶۲ که بازنشسته شد، به‌مدت ۴۷ سال در آن دانشکده تدریس کرد. در وزارت راه نیز مدت‌ها معاونت آن وزارتخانه را بر‌عهده داشت و در ۱۳۲۷ به سازمان برنامه رفت و جزو پایه‌گذاران آن بود. او در خلال خدمات دانشگاهی‌اش، به‌جز [[دانشگاه تهران]]، در پلی‌تکنیک تهران (امیرکبیر کنونی)، [[دانشگاه تبریز]] و دانشگاه اصفهان تدریس کرده و علاوه بر رشتۀ تخصصی خود، در زمینۀ تاریخ ایران و زبان فارسی نیز پژوهش کرده است. از ‌آثار اوست: ''راه‌سازی از روی زمین تا زیر چرخ غلطان''؛ ''آسفالت''؛ ''مصالح ساختمانی''؛'' راه‌های ایران؛ خط فارسی''. </p>
{{جعبه زندگینامه
|عنوان = احمد حامی
|نام =
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=تهران ۱۲۸۶ش
|تاریخ مرگ=۱۳۷۵ش
|دوره زندگی=
|ملیت=ایرانی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل= مدرک مهندسی در رشته ساختمان
| شغل و تخصص اصلی =مهندس و پژوهشگر
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =
|مکتب =
|سمت =
|جوایز و افتخارات =از پایه گذاران مهندسی راه و ساختمان در ایران، از بنیادگذاران ساختمان کنونی دانشکده فنی دانشگاه تهران
|آثار =راه سازی از روی زمین تا زیر چرخ غلطان، آسفالت، مصالح ساختمانی، راه های ایران، خط فارسی
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}<p>مهندس و پژوهشگر ایرانی و از پایه‌گذاران مهندسی راه‌و‌ساختمان در ایران. پس از دریافت مدرک دیپلم از دبیرستان [[دارالفنون]] تهران، از طرف دولت برای ادامۀ تحصیل به اروپا رفت و تحصیلات دانشگاهی خود را در [[برلین]] و [[زوریخ، شهر|زوریخ]] ادامه داد و در رشتۀ ساختمان مدرک مهندسی گرفت. در ۱۳۱۵ش به ایران بازگشت و کار خود را در وزارت راه، در سمت ریاست راه استان، آغاز کرد و همزمان به تدریس در دانشکدۀ فنی دانشگاه تهران که تازه تأسیس شده بود، پرداخت. او از بنیادگذاران ساختمان کنونی دانشکدۀ فنی دانشگاه تهران است. پس از پنج سال تدریس در دانشکدۀ فنی به مقام استادی رسید و تا ۱۳۶۲ که بازنشسته شد، به‌مدت ۴۷ سال در آن دانشکده تدریس کرد. در وزارت راه نیز مدت‌ها معاونت آن وزارتخانه را بر‌عهده داشت و در ۱۳۲۷ به سازمان برنامه رفت و جزو پایه‌گذاران آن بود. او در خلال خدمات دانشگاهی‌اش، به‌جز [[دانشگاه تهران]]، در پلی‌تکنیک تهران (امیرکبیر کنونی)، [[دانشگاه تبریز]] و دانشگاه اصفهان تدریس کرده و علاوه بر رشتۀ تخصصی خود، در زمینۀ تاریخ ایران و زبان فارسی نیز پژوهش کرده است. از ‌آثار اوست: ''راه‌سازی از روی زمین تا زیر چرخ غلطان''؛ ''آسفالت''؛ ''مصالح ساختمانی''؛'' راه‌های ایران؛ خط فارسی''. </p>
<br><!--18015300-->
<br><!--18015300-->
[[رده:زبان شناسی و ترجمه]]
[[رده:زبان شناسی و ترجمه]]
سرویراستار
۴۰٬۹۹۷

ویرایش