آفرودیت: تفاوت میان نسخه‌ها

[[پرونده:10145100-3.png|بندانگشتی|فنجان سفالی با طرح آفرودیت سوار بر غاز، منسوب به: نقاش پیستوکسنوس (Pistoxenos) در ح460 قبل از میلاد، توسط آگوست سالزمن و آلفرد بیلیوتی (Alfred Biliotti) در حفاری های گورستان فیکلورا (کامیروس) پیدا شده و هم اکنون در موزه بریتانیا نگهداری می‌شود]]

(در لاتین: [[ونوس]]<ref>Venus</ref>) در اساطیر [[یونان باستان|یونان]]، الهۀ عشق، همتای ونوس در اساطیر رم، اَستارته<ref>Astarte</ref> در اساطیر فنیقی و [[ایشتر]]<ref>Ishtar</ref> در اساطیر بابلی. [[هومر]] وی را دختر [[زیوس|زئوس]]<ref>Zeus</ref> می‌داند، اما به روایت [[هزیود|هِزیود]]<ref>Hesiod</ref> آفرودیت از کف دریا به‌وجود آمد. وی همسر خیانتکار [[هفایستوس]]<ref>Hephaestus</ref>، رب‌النوع آتش، و مادر [[اروس (اسطوره)|اِروس]]<ref>Eros</ref> است. آفرودیت در زیبایی گوی رقابت از دیگر ایزدبانوان‌ برد و برندۀ جایزه‌ای شد که قرار بود [[پاریس]] به زیباترین الهه تقدیم کند. وی قادر بود به دیگر موجودات زیبایی و جذابیت ببخشد. در میان گیاهان، [[گل سرخ]]، [[مورد]]، [[سیب]] و [[کوکناریان|کوکنار]] گیاهان مقدس وی و در میان جانوران [[گنجشک]]، قمری، [[قو]] و [[پرستو (جانوران)|پرستو]] حیوانات مقدسش محسوب می‌شدند. پرستشگاه‌های وی در [[قبرس]] و [[کوترا|سیترا]]<ref>Cythera</ref>بود.