آلئا، توماس گوتی یرس (۱۹۲۸ـ۱۹۹۶م): تفاوت میان نسخه‌ها

کارگردان کوبایی سینما. فیلمی که برای او معروفیت جهانی به ارمغان آورد، فیلم تجربی ''خاطرات عقب‌ماندگی''<ref>''Memorias del subdesarollo/Memories of Underdevelopment''</ref> (۱۹۶۸) بود که موشکافانه به تأثیر انقلاب بر جامعۀ کوبا ‌پرداخت. از فیلم‌های آخرش ''توت‌فرنگی و شکلات''<ref>''Fresa y chocolate/Strawberry and Chocolate''</ref> (۱۹۹۳) است. در دوران فیلم‌سازی‌اش به تناوب به ساخت آثار جدی و کمدی پرداخته است. در ۱۹۶۴ ''داستان‌های انقلاب''<ref>''Historias de la Revolución/Stories of the Revolution''</ref>، نخستین فیلم بلندش، به روی پرده آمد. ازجمله آثار متأخر اوست: ''مرگ یک بوروکرات''<ref>''Muerte de un burócrata/Death of a Bureaucrat''</ref> (۱۹۶۶) و ''خانتانامرا''<ref>''Guantanamera''</ref> (۱۹۹۵).  

فیلم‌های آلیا غالباً سبکی تجربی دارند و از رئالیسم جادویی نویسندگانی همچون [[گارسیا مارکز، گابریل (۱۹۲۸ـ۲۰۱۴)|گابریل گارسیا مارکِز]]<ref>Gabriel Garcia Márquez</ref> بسیار تأثیر پذیرفته‌اند. آلئا، پس از تحصیل در رشتۀ حقوق، برای آموختن فیلم‌سازی به مرکز سینمای تجربی<ref>Centro Sperimentale</ref> رم وارد شد و در آن‌جا تحت تأثیر سبک فیلم‌سازی [[نیوریالیسم|نئورئالیستی]] قرار گرفت. در دهۀ ۱۹۵۰، در تولید دو فیلم مستند همکاری داشت که از جنبش انقلابی [[کاسترو، فیدل (۱۹۲۶)|کاسترو]]<ref>Castro</ref> پشتیبانی می‌کردند.<br /> &nbsp;