آقاخان اول، حسن علی شاه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
Mohammadi2 (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
}}[[File:10149000.jpg|thumb|حسنعلیشاه آقاخان اول]] | }}[[File:10149000.jpg|thumb|حسنعلیشاه آقاخان اول]] | ||
چهل و ششمین پیشوای | چهل و ششمین پیشوای اسماعیلیان نزاری و اولین پیشوای آقاخانیه. فرزند شاه‌خلیل‌الله محلاتی بود. [[فتحعلی شاه قاجار (۱۱۸۵ـ اصفهان ۱۲۵۰ق)|فتحعلی‌شاه قاجار]] پس از کشته‌شدن شاه‌خلیل، برای دلجویی از حسنعلیشاه، یکی از دخترانش را به عقد او درآورد و با واگذاری حکومت [[قم، شهر|قم]] و [[محلات، شهر|محلات]] به وی، او را آقاخان لقب داد و پس از آن پیروانش آقاخانیه نام گرفتند. در ۱۲۵۶ق، آقاخان اول با دسایس [[آقاسی، حاجی میرزا (ماکو ۱۱۹۸ـ۱۲۶۵ق)|حاج میرزا آقاسی]] و برخی درباریان، شورشی در [[کرمان، شهر|کرمان]] برپا کرد، اما طرفی نبست و سرانجام به سند رفت و انگلیسی‌ها را در سرکوب شورش سند یاری داد. پس از آن که کوشش‌هایش برای بازگشت به [[ایران]] نتیجه نداد، در [[بمبیی، شهر|بمبئی]] سکونت کرد. او به خواست دولت ایران، چندی به [[کلکته]] رفت، اما دوباره به بمبئی بازگشت و آن‌جا را مرکز فعالیت‌های خود قرار داد و با پیوستن دیگر پیروانش به او، پیشوای [[خوجه|خوجه]]<nowiki/>ها و همۀ اسماعیلیان [[هند]] شد. آقاخان اول رساله‌ای با نام ''عبرت‌افزا'' در شرح حال خود نوشته که چاپ شده است (بمبئی، ۱۲۷۸ق). بعد از او پسرش آقا علی‌شاه یا [[آقاخان دوم، علی شاه (۱۸۳۰ـ۱۸۸۵م)|آقاخان دوم]] ( ـ۱۳۰۳ق/۱۸۸۵) به امامت اسماعیلیان هند رسید که امامتش دیری نپایید. نیز ← [[نزاریه|نزاریه]]؛ [[اسماعیلیه|اسماعیلیه]] | ||